Kontrola zużycia wody... z kosmosu! Niedostatek żywności ciąuc0ży na sercu wielu ludziom, a kilka krajów dostrzega kluczową rolę prawidłowej irygacji w rozwiązaniu tego problemu. Zespóuc0ł naukowców korzystający z finansowania UE zebrał sięrazem swoje sił, aby sprawdzić w jaki sposób można wykorzystać obrazowani... Niedostatek żywności ciąuc0ży na sercu wielu ludziom, a kilka krajów dostrzega kluczową rolę prawidłowej irygacji w rozwiązaniu tego problemu. Zespóuc0ł naukowców korzystający z finansowania UE zebrał sięrazem swoje sił, aby sprawdzić w jaki sposób można wykorzystać obrazowanie satelitarne moża by wykorzystaćnie tylko w celu poprawienia sposobów wykorzystania wody, ale takż przy jednoczesnym podniesieniua w zwiąku z tym wydajności produkcji rolnej. Przy pomocy satelity FORMOSAT-2 naukowcy z Europy, Póuc0łnocnej Afryki i Póuc0łnocnej Ameryki obserwujący regiony upraw na równinie Tensift w okolicach Marrakeszu (Maroko) i w Dolinie Yaqui, w meksykańskim stanie Sonora, dostrzegają szereg możliwości, z których mogą skorzystać lokalni rolnicy. We wspomnianych regionach rolniczych nawadniane uprawy zbóuc0ż, drzew owocowych i warzyw zajmują kilka tysięcy kilometrów kwadratowych. Dzięki swojemu korzystnemu położeniu satelita FORMOSAT-2 oferuje rolnikom możliwość uc0ćspojrzenia na swoje uprawy z innej perspektywy - perspektywy, która może przynieśuc0ć ogromne oszczędności w zużyciu wody. Wedle najnowszych danych Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), roczne zużycie słodkiej wody do produkcji rolnej wynosi 2.500 kilometrów sześciennych. Stanowi to 70% rocznego zużycia wody przez ludzi. Przy stałym szybkim wzroście populacji na świecie i w perspektywie zaludnienia sięgającego 8 mld w roku 2030, optymalizacja wykorzystania wody i zwiększenie produkcji rolnej są niezbędne. Przy pomocy teledetekcji satelitarnej naukowcy prowadzą obserwacje w celu udoskonalenia oceny bilansu wody i wydajności produkcji rolnej w dużej skali geograficznej. Systemy informacji geograficznej (GIS) pozwalają ekspertom zobaczyć w formie graficznej i lepiej zrozumieć dane w taki sposób, któy wskazującye na wzajemne relacje, schematy i trendy w glebie. Dostęp do technologii satelity FORMOSAT-2 umożliwił naukowcom uzyskanie szczegóuc0łowych i ciągłych opisów wzrostu upraw. Na ich podstawie mogą zrozumieć obaczyći i udoskonalić prognozy wydajności produkcji rolnej, a także wypracować model transferu wody pomiędzy glebą, rośinami i atmosferą. Teledetekcja i GIS są przydatne w podnoszeniu poziomu ochrony gleb i wód. Technologie GIS wspomagają już planistów w innych częuc0ściach świata w analizach zapór wodnych i szeregowaniu mikro- wododziałuc0ów pod względem ważośi w działańniach konserwacyjnych, w oparciu o parametry morfometryczne. Są także wykorzystywane przez nowe Państwa Członkowskie UE w działaniach zmierzających do doprowadzenia swojej infrastruktury wodnej do poziomu spełniającego standardy UE. Zespóuc0ł badawczy potrafi zademonstrować potencjalne możliwości nowej techniki obrazowania w wysokiej rozdzielczości przestrzenno-czasowej. Rozdzielczośuc0ć przestrzenna oferowana przez satelitę FORMOSAT-2 wynosi dwa metry w trybie czarno-białym i osiem metrów w kolorowym. Funkcja barwnego obrazowania pozwala dostarczaćinformacje doumożliwia sporządzeniea map płytkich wód, rozróuc0żniając pomiędzy enia obszaramió jałowymich i od obszaró porośniętymich roślinnością, sporządzeniae map lasów i identyfikowaniea upraw, uwzglęniająwprowadzanie korekty wynikającyche z odmiennych warunków atmosferycznych. Na przykład badania pszenicy uprawianej na terenie Maroka wykazały, że parowanie wody z powierzchni rośliny -głuc0ówny czynnik utraty wody - można ocenićz z dokładnością pomiędzy 10% a 20%. Zwiększenie wydajności także można był oszacować z dokładnością około 25% w skali parceli. Satelita FORMOSAT-2, obsługiwany przez Tajwańką Krajową Organizację Kosmiczną (NSPO), zaprojektowany został w Europie, a zbudowany przez EADS-Astrium. Jest to pierwszy i jak dotąd jedyny satelita wysokiej rozdzielczości o dobowym okresie rewizyty. Możliwośuc0ć codziennego uzyskiwania obrazów tego samego obszaru, przy użyciu tego samego czujnika, z takiego samego konta i w takich samych warunkach oświetleniowych, gwarantuje codzienną porcję spójnych danych. Ostatnie badania prowadzone był przez zespóuc0łz Institut de Recherche pour le Développement (IRD) w Centre d'Études Spatiales de la Biosphere (CESBIO), w Tuluzie we Francji.Ostatnie badania prowadzone były przez zespół z Institut de Recherche pour le developpement (IRD) w Centre d'e udes spatiales de la biosphere (CESBIO), w Tuluzie we Francji. Prace stanowiły część programów SudMed i MedMex IRD-CESBIO we współpracy z Prace stanowił częuc0śuc0ćprogramó SudMed i MedMex IRD-CESBIO we wspóuc0łracy z Faculté des Science Semlalia z Marrakeszu, biura Regional de Mise en z Marrakeszu, biura Regional de Mise en Valeur Agricole w Haouz (Maroko) oraz Uniwersytetu i Instytutu Technologicznego Sonora (Meksyk).Valeur Agricole w Haouz (Maroko) oraz Uniwersytetu i Instytutu Technologicznego Sonora (Meksyk). Innymi wspóuc0łsponsorami projektu byli Coopération Universitaire Franco-Marocaine i francuskie krajowe programy badań kosmicznych INSU i CNES. Kraje Maroko, Meksyk
