Wskazówki przy znajdowaniu drogi
Wcześniejsze badania wykazały, że wzniesienia mogą być kluczową wskazówką przestrzenną dla orientacji w terenie. Może to wynikać z tego, że wzniesienia terenu są nie tylko widoczne, ale także odczuwane przez ciało poprzez kąty stawów i masę ciała (kinestezja). Aby sprawdzić tę teorię, naukowcy z projektu VERTICAL DIMENSION (The role of the vertical dimension in memory and navigation) opracowali kontrolowane środowisko laboratoryjne o prostej, pionowej płaszczyźnie: wykafelkowaną podłogę. Uczeni stworzyli wirtualne środowisko ze wzniesieniami. Wyświetlali obrazy 2D na ekranie komputera, korzystając jednocześnie z urządzenia do śledzenia wzroku. Uczestnicy oglądający obrazy mieli wskazać wzniesienie tak szybko, jak to możliwe. Celem eksperymentu było przetestowanie, czy wskazówki wzrokowe wystarczą do dokładnego postrzegania wzniesienia. Badani wykonali to zadanie dokładnie i szybko wyłącznie w oparciu o bodźce wzrokowe. Sugeruje to, że wskazówki wzrokowe mogą być wystarczające do przetwarzania danych na temat wzniesienia i że można na nich polegać w takim samym, lub większym stopniu, co na kinestezji. Co ciekawe, zgodnie z wynikami innych badań, u kobiet stwierdzono dłuższy czas reakcji i większą liczbę błędów niż u mężczyzn, co sugeruje, że mają one trudności w radzeniu sobie w terenie w oparciu o bodźce wzrokowe. Mimo to nie zaobserwowano różnic co do strategii wzrokowych, a kobiety używają tych samych bodźców wzrokowych co mężczyźni. Jeżeli wzniesienia znacząco poprawiają naszą orientację w terenie, będzie to mieć duże znaczenie dla geografii i urbanistyki. Znaki wskazujące kierunki do różnych celów mogłyby wykorzystywać na przykład wzniesienia i spadki terenu zamiast oznaczeń kierunków "w prawo" i "w lewo".
Słowa kluczowe
Znajdowanie drogi, kinestezja, bodźce wzrokowe, geografia, planowanie miejskie
