Wpływ zanieczyszczeń na populację ptaków w Arktyce
Ocean Arktyczny funkcjonuje jako odpływ dla wszystkich chemikaliów produkowanych i uwalnianych na uprzemysłowionych terenach świata. Ptaki morskie żyjące w tym ekosystemie, takie jak mewa biała, są szczególnie wrażliwe na zanieczyszczenia, ponieważ ich organizmy akumulują toksyczne związki przez całe życie. Co więcej, większość ptaków morskich jest drapieżnikami, znajdującymi się na szczycie łańcucha pokarmowego. Finansowany ze środków UE projekt IVORYGULL (Pollutants accumulation and effects in relation to trophic niches of the high-Arctic ivory gull) miał na celu zbadanie wpływu stężenia zanieczyszczeń na terenie Arktyki na wrażliwą na nie mewę białą. Naukowcy przeprowadzili badania na poziomie komórkowym, jak również w skali organizmu i populacji. W ramach tego projektu porównano różne rodzaje trwałych zanieczyszczeń organicznych (POP) i poziom pierwiastków śladowych w danym okresie w przypadku populacji mewy białej na terenie Svalbard w Norwegii. Naukowcy chcieli także zrozumieć wpływ zmian klimatycznych na stężenie substancji zanieczyszczającej w organizmie tego gatunku. Zespół zanalizował zmienność poziomów POP na terenach zamieszkiwanych przez mewy, rozmieszczonych wokół Arktyki: w Svalbard, Kanadzie, na Grenlandii i w Rosji. W Svalbard następnie zbadano związki pomiędzy koncentracją substancji zanieczyszczającej (POP, pierwiastki śladowe) a sposobami żywienia mew, tym samym rejestrując wpływ na metabolizm na poziomie komórkowym. Zespół projektu IVORYGULL nie mógł znaleźć jasnego schematu w ciągu wielu lat badania próbek. Naukowcy odkryli, że akumulacja substancji zanieczyszczających wiąże się raczej z epizodycznymi przypadkami skażenia w Svalbard. Udało im się stwierdzić, że mewy wykorzystywały podobne siedliska do żerowania i strategie pomiędzy obszarami lęgowymi — zachowania te znajdują odzwierciedlenie w ustaleniach na temat stężenia zanieczyszczeń o podobnej skali. Badania te zaowocowały nowymi informacjami, które mogą wesprzeć działania w celu ochrony i monitorowania zagrożonych gatunków ptaków morskich Arktyki. Wyniki pomogą wytyczyć kierunek metodologii, który będzie można wdrożyć, aby chronić ptaki zgodnie z dyrektywą ptasią oraz dyrektywą UE w sprawie strategii morskiej.
Słowa kluczowe
Zanieczyszczenie, Arktyka, ptaki morskie, mewa biała, substancje zanieczyszczające, trwałe zanieczyszczenia organiczne
