European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-05-15

Arctic-subarctic ocean flux array for european climate: north

Article Category

Article available in the following languages:

Przepływ ciepła przez Cieśninę Fram wpływa na klimat Arktyki

Ciepło pochodzące z oceanu, którego strumień wpływa przez Cieśninę Fram z północnego Atlantyku, może mieć wpływ na pokrywę lodową euroazjatyckiej części Arktyki i uwalniać się do arktycznej atmosfery. Dlatego też pomiary przepływu ciepła przez cieśninę mają kluczowe znaczenie dla lepszego poznania warunków klimatycznych Arktyki, które są ściśle powiązane z europejskimi.

Zmiana klimatu i środowisko icon Zmiana klimatu i środowisko

Cieśnina Fram to głęboki kanał morski łączący Morze Arktyczne z Morzami Nordyckimi. Znajduje się pomiędzy Grenlandią a wyspą Spitsbergen i jest miejscem najsilniejszego napływu ciepłych wód ze średnich szerokości geograficznych do Morza Arktycznego. Przepływ ciepła w tym rejonie przez ponad 20 lat mierzono za pomocą szeregu zacumowanych urządzeń. Naukowcy biorący udział w projekcie ASOF-N kontynuowali tę pracę. Mierzono zmiany w temperaturze i prędkości wód przepływających przez cieśninę, próbując zrozumieć ich zmiany w czasie. Od 2001 roku pomiary natężenia przepływu ciepła były uzupełniane zapisami urządzenia ADCP (Acoustic Doppler Current Profiler). Zapisy prowadzono przy użyciu statków badawczych, które dostarczyły bardzo szczegółowych informacji dotyczących temperatury i prędkości. Do określenia natężenia przepływu ciepła wykorzystano też pomiary hydrograficzne. Połączenie tych trzech metod obserwacji, w sposób nigdy wcześniej niepublikowany, pozwoliło na możliwie najdokładniejsze oszacowanie przepływu ciepła. Prąd wody ciepłej płynący przez Cieśninę Fram rozdziela się na liczne odnogi, które przemieszczają się dalej na północ i wschód lub natychmiast zawracają z powrotem do cieśniny. Określenie wielkości i siły tych odnóg jest wymagane ze względu na ich wpływ na ilość ciepła oceanicznego docierającego do wnętrza Morza Arktycznego. Zespół badawczy znacznie obniżył prawdopodobieństwo błędu dzięki zainstalowaniu dodatkowych kotwicowisk w centralnej części cieśniny. Ulepszenia modelu NAOSIM (North Atlantic-Arctic Ocean-Sea Ice Model), opracowanego przez Instytut Alfreda Wengera, pozwoliły na bardziej realistyczne odwzorowanie różnych odnóg wód ciepłych. W modelach wykorzystano dane meteorologiczne, symulując ich wpływ na lód morski, prądy, temperaturę i zasolenie morza. Duża zgodność wyników między modelem a szacunkami opartymi na obserwacjach przeprowadzonych w Cieśninie Fram pozwoliła zespołowi ASOF-N na powiązanie zmian zachodzących w cieśninie z wielkoskalowymi procesami oceanicznymi.

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania