Przenośny mikromoduł do ekstrakcji glutenu Naukowcy pracowali nad mikromodułem ekstrahującym z próbek jedzenia gluten, toksyczny w przypadku celiakii, w celu wykorzystania go do dalszych badań. Ta technologia może znacznie ułatwić życie osobom cierpiącym na to osłabiające schorzenie. Zdrowie © Shutterstock Celiakia jest chorobą autoimmunologiczną, której objawy są wywoływane glutenem, czyli białkiem złożonym z gluteniny i gliadyny. Wyniki tej nietolerancji powodują głównie uszkodzenie jelita. Złe wchłanianie pokarmu jest jednym z głównych skutków choroby. Może to prowadzić do niedoborów witamin i minerałów, zmęczenia i utraty wagi oraz problemów rozwojowych u małych dzieci. Chorzy muszą stosować restrykcyjną dietę bezglutenową. Dlatego naukowcy z europejskiego projektu CD-CHEF postanowili opracować jednorazowy mikrosystem do wykrywania sekwencji toksycznego glutenu. Akronim projektu CHEF pochodzi od słów Chip with Integrated Extraction and Fluidics, czyli "układ scalony z wbudowaną funkcją ekstrakcji i automatyką strumieniową", co trafnie opisuje elementy mikrosystemu. Uczestnicy projektu w Instytucie Mikrotechnologii Mainz GMBH w Niemczech opracowali mikromoduł służący do ekstrakcji glutenu z wszystkich typów artykułów żywnościowych. W metodzie ekstrakcji wykorzystywane są trzy osobne moduły wchodzące w skład układu scalonego, moduł ekstrakcji i wirówka. W układzie scalonym znajduje się miejsce do przechowywania ekstraktu oraz interfejs systemu napędowego. Elementy sterujące to pompa strzykawkowa działająca na zasadzie ruchu robaczkowego i zawór pozwalający na zastosowanie odpowiedniego ciśnienia w trzech modułach. Moduł ekstrakcyjny to zasadniczo silikonowa rurka na próbkę i bufor, który jest napełniany z wykorzystaniem zaworu. W buforze dochodzi do wymieszania próbki. Pod rurką znajduje się spirala grzejna pozwalająca uzyskać temperaturę 90°C wymaganą do ekstrakcji z przetwarzanych pokarmów. Mikromoduł zawiera kilka elementów jednorazowych, których wymiana zapobiega zabrudzaniu kolejnych próbek jedzenia. Obejmują one blok polimerowy, w którym znajduje się zawór, rurkę silikonową i jej złącza z układem scalonym. Aby zwiększyć opłacalność wszystkie inne elementy można ponownie wykorzystać, ponieważ nie stykają się one z przetwarzana próbką. Model prototypowy może być połączony z wyposażeniem bioczujnika bez utraty przenośności. Produkt wzbudził zainteresowanie zarówno u konsumentów, jak i wśród firm biotechnologicznych.
