Model symulacji szyi dziecka
Mimo iż dotychczas przeprowadzano obszerne badania bezpieczeństwa osób w pojazdach, nie dotyczyły one dzieci. Mając to na uwadze, w ramach projektu CHILD testowano systemy unieruchamiania dziecka i systemy ich regulacji, co pozwoliło uzyskać przydatne dane dotyczące urazów podczas rzeczywistych wypadków. Ponadto przeprowadzono rzeczywiste i wirtualne rekonstrukcje wypadków, a także opracowano metody i narzędzia symulacje wypadków z udziałem dzieci. W ramach metod symulacji opracowano modele poszczególnych części ciała dzieci, co pozwoliło określić kryteria urazów i krzywe ryzyka. Jako przykład może posłużyć model szyi dziecka oparty na geometrii istniejącego modelu osoby dorosłej, ale dostosowany tak, aby odpowiadał szyi trzylatka. Proces skalowania był niezbędny, aby wymiary skończonego modelu elementu odpowiadały jak najlepiej modelowi fizycznemu. Za pomocą nieliniowych sprężyn tłumiących modelowano głowę, kręgi i główne ścięgna. Aby w rekonstrukcji wyodrębnić tkanki miękkie i kości, obrazy posegmentowano wstępnie w sposób półautomatyczny. Następnie model kości utworzony w poprzednim etapie podzielono na oddzielne plasterki. Po potwierdzeniu struktur anatomicznych każdy krąg złożono oddzielnie, przykładając uwagę do każdego procesu. Zbudowanie fizycznego polimerowego modelu kości było możliwe dzięki maszynie modelującej. Model ten może służyć jako odniesienie geometryczne.
