Baza danych różnorodności pomaga w zachowaniu rzadkich ras świń
Ochrona zasobów genetycznych zajmuje wysoką pozycję na liście priorytetów zarówno ekologów, jak i genetyków. Niemniej ruch na rzecz różnorodności biologicznej nie jest wyłączną domeną kręgów akademickich. Na przykład dążenia do zachowania rzadkich ras zwierząt przybrały na sile w wyniku działalności firm zajmujących się sprzedażą mięsa zwierząt ras tradycyjnych. Organizując promocję mięsa najwyższej jakości pochodzącego od szlachetnych tradycyjnych brytyjskich ras, przyczyniają się one do zachowania rzadkich genotypów. Uczestnicy finansowanego przez UE projektu PIGBIODIV2 uzyskali zasoby genetyczne od ras świń chińskich i europejskich w celach porównawczych. Autochtoniczne rasy chińskie są uznawane za bezcenny składnik światowych zasobów genetycznych świni i z tego względu posłużyły jako użyteczny miernik różnorodności u trzód europejskich. Maksymalizując zasoby zgromadzone podczas projektu, członkowie konsorcjum z siedzibą w Roslin Institute w Szkocji sporządzili bazę danych różnorodności europejskich świń. Spośród rzadszych ras uwzględniono jorkszyr i landrace, składające się na około 60% całkowitego stada macior w Europie. Dzik europejski, chociaż nie jest zagrożony, jest reprezentowany jako przodek świni domowej. Do tworzenia biblioteki wykorzystano najnowsze technologie genomiczne. Rdzeń bazy danych stanowią markery mikrosatelitarne, bezcenne w badaniach zmienności genetycznej. Przez amplifikację przy użyciu reakcji łańcuchów polimerazy i wysokorozdzielczej elektroforezy żelu poliakrylamidowego ustalono zróżnicowanie liczby powtórzeń w mikrosatelitach. W bazie danych dostępne są również zgromadzone frekwencje alleli w odniesieniu do markerów mikrosatelitarnych i ponad 1300 polimorfizmów pojedynczego nukleotydu. Ta baza danych pomoże w zachowaniu rzadkich ras szczególnie zagrożonych chorobami z powodu niskiej liczebności populacji. Producenci działający na dużą skalę powinni odnieść korzyści z produkcji mięsa o większym uzysku i lepszym smaku. Po drugiej stronie skali są gospodarstwa wiejskie, na przykład produkujące szynkę parmeńską, zależne od konkretnych genotypów. Wymagający klient może nie tylko decydować o popycie na smaczne mięso, ale może też wspomagać dążenia uczelni do zachowania różnorodności.