Harmonizacja strategii do walki z pustynnieniem
Walka z degradacją terenu oraz pustynnieniem łączy się z wysiłkiem w celu zapobiegania utracie wydajności biologicznej spowodowanej przez zmiany klimatu i działalność ludzką. Istotą tego wysiłku jest zapobieganie niezrównoważonemu zarządzaniu zagospodarowaniem terenu oraz rola twórców strategii na poziomach lokalnym i międzynarodowym, polegająca na dopomaganiu w zmianie istniejącej sytuacji. W zakresie tego społeczno-środowiskowego problemu kluczową rolę odgrywają twórcy strategii, którzy zarządzają naturalną oraz formalną złożonością systemu. W ramach jednego z projektów pod nazwą MEDACTION 4, realizowanych pod egidą UE, opracowano ogólną strategię podejścia do systematycznej analizy potencjalnych problemów strategii dotyczącej pustynnienia. Wykorzystując tę metodę jako bazę, interesariusze umożliwili rozdzielenie zawartości i struktury strategii oraz powiązanie jej z ustalonymi celami, zaangażowanymi podmiotami oraz sposobami wdrażania. W intencji tego działania było dążenie, by metodologia ta wykorzystana została w charakterze pomocy dla władz sektora publicznego, odpowiedzialnego za ustalanie strategii na poziomie UE oraz poziomach poszczególnych państw. Bieżące zastosowanie metodologii dotyczyło w zasadzie testowania istniejących strategii w aspekcie wkładu, jaki wnoszą one w zjawisko pustynnienia, w sposób bezpośredni lub pośredni. Oceny istniejących strategii, takich jak te, które dotyczyły polityki rozwoju regionalnego i wiejskiego, turystyki oraz polityki gospodarczej, przeprowadzone zostały przy wykorzystaniu badania przypadków na obszarach Grecji, Włoch, Hiszpanii i Portugalii. Należy mieć nadzieję, że zastosowanie tej metody umożliwi wszystkim interesariuszom, zaangażowanym w zjawisko pustynnienia lub uzależnionym od tego procesu, odniesienie korzyści z ustalenia wspólnych pomocnych i bezkonfliktowych strategii.
