European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS

P2P middleware for the deployment of an innovative business model for the provision of a QoS_aware video multicast transport service over the Internet

Article Category

Article available in the following languages:

Sieć równorzędna do realizacji rozsyłania grupowego

Technologia łączności rozwija się w szalonym tempie. W okresie obecnym, przenosimy się poza zakres prostej transmisji i wchodzimy do ery multicastingu. Naukowcy europejscy kładą podwaliny pod sieci równorzędne (P2P), które sprostają potrzebom użytkowników i operatorów w zakresie tego rozwijającego się zjawiska sieci Internet.

Gospodarka cyfrowa icon Gospodarka cyfrowa

Innowacje realizowane w łączności P2P stanowią bazę do zupełnie nowych sposobów wykorzystywania sieci w charakterze usługi. Ale szybka ewolucja sieci P2P łączy się z problemem dla tzw. „architektów sieci Internet” – czyli osób które opracowują sprzęt, oprogramowanie, oprogramowanie pośredniczące, oraz inne elementy konieczne do działania sieci. W jaki sposób można utrzymać jakość usług (QoS), skoro coraz więcej pasm przenoszenia zajmowanych jest przez aplikacje wideo i usługi, które wymagają olbrzymich ilości danych? Czy oprogramowanie pośrednie P2P, które równoważy sieci, może zaoferować nowatorski model biznesowy dla przyszłego Internetu? Ale jaką rolę będą wówczas odgrywać operatorzy sieci telekomunikacyjnych? Można postrzegać usługę multicastingu czyli rozsyłania grupowego, jako naturalną ewolucję łączności, która rozpoczęła się od łączności typu osoba−osoba (rozmowy z sąsiadem poprzez płot, lub z siostrą przez telefon). Ale dzięki postępom technologii, łączność typu osoba−wiele osób (np. radio i telewizja) ulega obecnie zmianie na paradygmat typu łączności „wiele osób–wiele osób, za pośrednictwem Internetu. Istotne stają się tutaj sieci równorzędne typu osoba–do–osoby. Tak więc, zacierają się granice między tradycyjnymi biznesami w dziedzinie łączności, operatorami sieci łączności, użytkownikami, usługami transmisji, itp. Potrzebne są więc nowatorskie modele biznesowe, spełniające wymagania ustalone dla takich zmian, nowe oprogramowanie pośredniczące, które zapewni QoS, a także wytyczne, które pomogą różnym organizacjom w ustaleniu działań i profitów w przyszłości, zwłaszcza w dziedzinie multicastingu wideo na poziomie P2P, co powoduje obecnie zatłoczenie pasma przenoszenia. W europejskim projekcie, pod nazwą P2P-Provideo, zamierzano ustalić techniczne wytyczne, które umożliwią wdrożenie usług przenoszenia multicastingu w sieci równorzędnej P2P w sposób ekonomiczny i dochodowy, jak również wyciągnąć naukowe wnioski dotyczące wyboru technicznych warunków, zapewniających skalowalność i stabilność aplikacji multicastingu P2P. Z technicznego punktu widzenia, zespół poczynił znaczne postępy, zwłaszcza w kodowaniu sygnałów wideo, osiągając doskonałą skalowalność ziarnistości (FGS) potrzebną przy transmisjach wideo, stosując opracowany w ramach projektu koder MPEG-4 FGS, który może kodować i dekodować wideo w czasie rzeczywistym. Koder został zaprojektowany w języku Visual C++, czyli środowisku rozwojowym IT, przy użyciu zintegrowanej z systemem Intel biblioteki do tworzenia aplikacji multimedialnych (Intel IPP), stosowanej do optymalizacji łączności multimedialnej przy użyciu oprogramowania. „W charakterze wielopunktowych ram transmisji wideo w sieci dystrybucyjnej P2P o zawartości heterogenicznej, zaproponowano zastosowanie FGS do kodowania wideo,” stwierdzają uczestnicy projektu. Jest to platforma do transmisji wideo, w ramach której źródło sygnałów wideo zapewnia rozprowadzanie strumienia wideo do określonej liczby klientów w sposób wielopunktowy. Naukowcy twierdzą także, iż wielopunktowa łączność realizowana jest dzięki zastosowaniu metody P2P, przy jednoczesnej drzewiastej konfiguracji sieci nałożonej (nabudowanej na innej sieci), w której korzeniem jest źródło sygnału wideo, podczas gdy inni klienci stanowią wewnętrzne węzły, określane jako „liście”.W projekcie tym, którego zakończenie przewidywane jest na koniec roku 2011, opracowano także model przewidywanych dochodów, dzieląc użytkowników na dwie kategorie, zgodnie z tym, w jaki sposób będą oni opłacali usługi: przy pomocy pasma przenoszenia (użytkownicy równorzędni podlegający taniej taryfie), lub poprzez opłaty (użytkownicy podlegający pełnej taryfie). Model ten powinien pomóc operatorom usług w projektowaniu swoich sieci w sposób zapewniający maksymalizację dochodów, przy jednoczesnym zaspakajaniu wymagań użytkowników w zakresie przekazywania strumienia wideo o pełnej jakości. „Z jednej strony spodziewamy się, że będzie można zaprezentować skuteczną platformę do zarządzania relacjami między użytkownikiem a operatorem usług, oraz do negocjacji cenowych w ramach usług zapewniających pełną jakość szerokiego pasma przenoszenia,” twierdzą uczestnicy zespołu. „Z drugiej strony, identyfikujemy najbardziej elastyczną architekturę pod względem adaptacyjnych technik kodowania oraz logiki, co zadowala wymagania określone dla usług multicastingu wideo.”

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania