Ludzkie komórki macierzyste w leczeniu zawału serca
Zawał mięśnia sercowego (MI), popularnie zwany zawałem lub atakiem serca, zachodzi w wyniku niedokrwienia części serca i powoduje obumieranie tkanki mięśnia sercowego. Ponieważ uszkodzenie mięśnia sercowego ma charakter nieodwracalny, regeneracja miocytów serca stała się przedmiotem intensywnych badań związanych z leczeniem chorób tego organu. Ostatnio naukowcy wskazali na możliwość wykorzystania komórek macierzystych w leczeniu zawału i innych przewlekłych chorób serca. Potrzeba zbadania różnicowania komórek macierzystych miocytów serca pod kątem naprawy tkanki serca legła u podstaw założenia europejskiego konsorcjum w ramach finansowanego ze środków programu "Zastosowanie i optymalizacja procesu stosowania komórek macierzystych w naprawie mięśnia sercowego" (SC&CR). Uczestnicy projektu SC&CR chcieli dokonać optymalizacji i oceny możliwość wykorzystania komórek macierzystych w chorobach serca oraz opracować skuteczne metody ich wytwarzania, izolowania i rozmnażania. Zespół zbadał właściwości funkcjonalne wywodzących się z komórek macierzystych miocytów serca, zdobywając ważne informacje na temat szlaków molekularnych związanych z różnicowaniem komórek serca. Ponadto, naukowcy zdobyli nowe wiadomości dotyczące konkretnych sygnałów uruchamiających proliferację komórek macierzystych i umożliwiających ich przetrwanie i alokację w uszkodzonym mięśniu sercowym. W końcowej fazie projektu określono bezpieczeństwo autologicznego podawania otrzymanych ze szpiku kostnego komórek pacjentom cierpiącym na przewlekłe choroby serca. Wyniki projektu SC&CR znacznie przybliżą nas do stworzenia metod profilaktyki i leczenia zawału serca, będącego jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności w Europie. W dalszej perspektywie przyczynią się do podniesienia jakości życia i zmniejszenia kosztów opieki zdrowotnej w krajach zachodnich.