Apoptoza i zakażenie HSV-2
Liczba zakażonych HSV-2 jest dosyć wysoka i wynosi od 10-60%. Utajony charakter zakażenia oznacza, że możliwe są nawracające zakażenia, co wpływa na integralność i funkcję błony śluzowej pochwy, zwiększając ryzyko zakażenia wirusem HIV. Jednym ze sposobów walki naszego układu odpornościowego z zakażeniami jest wywoływanie apoptozy zakażonych komórek przy pomocy receptorów śmierci występujących na powierzchni komórek, takich jak białko Fas (Apo-1, CD95) oraz jego ligand FasL (CD178). Zebrane dowody wskazują, że Fas uczestniczy w innych procesach oprócz apoptozy, w tym proliferacji, angiogenezie, włóknieniu i zapaleniu. Na tym tle powstał projekt FASVAG/HSV-2 ("The role of Fas/FasL in maintenance of vaginal epithelium integrity during HSV-2 infection"), finansowany ze środków UE, w celu dokładniejszego zbadania tego zjawiska. Naukowcy skupieni wokół projektu przyjęli podejście doświadczalne, zakażając myszy, u których występował brak receptora Fas i FasL wirusem HSV-2. Dokładne badanie nabłonka pochwy zakażonych zwierząt wykazało zmniejszone uwalnianie cytokin prozapalnych i chemokin przez monocyty gospodarza oraz zmniejszoną infiltrację przez komórki odpornościowe. To wyraźnie wskazuje na udział Fas/FasL w lokalnym wydzielaniu cytokin i chemokin po zakażeniu HSV-2, co w dalszej kolejności wpływa na migrację i obieg komórek odpornościowych. Dodatkowo, w porównaniu z myszami typu dzikiego, u myszy z wyłączonym genem dla Fas/FasL stwierdzono niewystarczającą mobilizację komórek NK i CD8+ przy jednoczesnym wysokim stężeniu wirusa oraz opóźnionym klirensie wirusa z tkanki pochwy. Te wnioski podkreślają wagę szlaku Fas/FasL w skutecznej odpowiedzi odpornościowej przeciwko HSV-2. Oprócz poprawy wiedzy na temat mechanizmu zakażenia HSV-2, wyniki projektu FASVAG/HSV-2 mają również duże znaczenie kliniczne. Modulacja ekspresji Fas/FasL może zostać wykorzystana do opracowania skutecznych środków bakteriobójczych działających w nabłonku pochwy przeciwko HSV-2.
