Energia wiatrowa może wypełnić zbliżającą się nieuchronnie lukę energetyczną
Wiele prognoz energetycznych znacznie przeszacowało światowe rezerwy ropy oraz gazu i w ciągu następnych dziesięciu lat różnica pomiędzy popytem a podażą może stać się widoczna. Taki suchy komunikat płynie z nowego raportu ogłoszonego w Brukseli w tym tygodniu przez Światową Radę Energii Wiatrowej (GWEC) i Renewable Energy Systems Ltd (RES). Zgodnie z raportem zatytułowanym "Plugging the Gap - A survey of world fuel resources and their impact on the development of wind energy" ("Wypełnianie luki - przegląd światowych zasobów paliw i ich wpływ na rozwój energetyki wiatrowej"), prognozy na temat podaży przygotowywane przez ciała takie jak Międzynarodowa Agencja Energii (IEA) są często nazbyt optymistyczne, sprawiając wrażenie obfitości i nawet zwiększania się rezerw ropy, gazu i węgla. "Dane publiczne na temat rezerw ropy i gazu są uderzająco niespójne", piszą autorzy raportu. "Ponadto wydaje się, że są one niepewne ze względów prawnych, handlowych, historycznych i niekiedy politycznych". Różne praktyki w zakresie sporządzania raportów i myląca terminologia również powodują zniekształcenie obrazu sytuacji. W celu uzyskania klarowniejszego spojrzenia na dostępne rezerwy, GWEC i RES sięgnęły do rejestrów wierceń pochodzących z poszczególnych odwiertów; rejestry te są zebrane w formie baz danych, z których korzystać może przemysł. Chociaż do wielu danych nie ma publicznego dostępu, szczegóły na temat ważnych regionów i globalne dane zbiorcze można znaleźć w opublikowanych materiałach. Ustalenia naukowców były niepokojące; z ich danych wynika, że światowa produkcja ropy osiągnie wielkość maksymalną za około dziesięć lat, a następnie będzie stopniowo maleć, nawet wówczas, gdy zapotrzebowanie na ropę będzie nadal rosło. Autorzy raportu przewidują, że do 2030 r. wytworzy się luka między podażą i popytem, przy czym wielkość tej luki będzie pięć razy większa niż obecna produkcja Arabii Saudyjskiej. "Niedobór ropy jest tym niedoborem, który jest najpilniejszy i zarazem najtrudniejszy do zaspokojenia, ponieważ dotychczas nie opracowano na dużą skalę alternatywy dla paliw płynnych i czas, aby to uczynić, kończy się" - zauważają autorzy raportu. "Ostatecznie niedobór ropy będzie pokryty w wyniku połączenia takich elementów, jak spadek zapotrzebowania i ekonomiczność pojazdów, paliwa płynne pozyskiwane z węgla, biopaliwa i gaz ziemny". W przypadku gazu autorzy raportu przewidują maksymalną wielkość produkcji na 2030 r. Jednakże zapotrzebowanie rośnie tak szybko, że do tego czasu popyt znacznie przewyższy podaż. Powstała luka energetyczna będzie wypełniona w wyniku połączenia takich elementów, jak efektywność energetyczna, wytwarzanie energii z wykorzystaniem źródeł odnawialnych, węgla i technologii jądrowej oraz wytwarzanie ciepła ze źródeł odnawialnych. Rezerwy węgla są znaczniejsze i autorzy raportu oceniają, że nie ulegną one wyczerpaniu do końca XXI wieku. Jednakże produkcja energii elektrycznej z węgla ma znaczny wpływ na środowisko i jego ograniczanie jest procesem kosztownym. Ponadto niektóre rodzaje węgla będą musiały być wykorzystywane do produkcji materiałów i substancji takich, jak tworzywa i nawozy sztuczne, które tradycyjnie wytwarza się z ropy. W sumie autorzy raportu stwierdzają, że różnica pomiędzy podażą ropy i gazu a zapotrzebowaniem na te surowce stanie się wyraźna tuż po 2010 r. Ich zdaniem energia wiatrowa stanowi istotną część rozwiązania. - Światowe źródła energii są niewystarczające, by podtrzymać oczekiwane tendencje rozwojowe - powiedział dr Ian Mays, dyrektor zarządzający RES Group. - Energetyka wiatrowa w dużej mierze jest przygotowana do tego, aby utrzymać zużycie i wypełnić tę lukę. Technologie energetyki wiatrowej sprawdzają się na całym świecie i przy podejściu dalekowzrocznym oraz przy odpowiednich podstawach politycznych istnieje dość zasobów, by rozwinąć energetykę wiatrową na wielką skalę. - GWEC ocenia, że do 2020 r. można byłoby zainstalować ponad 1000 GW [gigawatów] mocy w elektrowniach wiatrowych, jeżeli wprowadzone zostaną znaczne zmiany w dziedzinie polityki - dodał Arthouros Zervos, przewodniczący GWEC. - Z technicznego punktu widzenia zbudowanie tego potencjału jest możliwe, lecz wymagać będzie stałego dopracowywania polityki, by ułatwić bardziej znaczące włączenie energetyki wiatrowej w strukturę produkcji energii. Sektor energii odnawialnych usilnie zabiega o przydzielenie na odnawialne źródła energii dwóch trzecich budżetu przeznaczonego na badania nad energią niejądrową w siódmym programie ramowym (7. PR). Chociaż jeszcze w czerwcu, podczas głosowania nad 7. PR, Parlament Europejski uchwalił zmiany idące w tym kierunku, Komisja Europejska zmieniła później decyzję w swoim skorygowanym wniosku.