Opis projektu
Bliższe spojrzenie na bilans dwutlenku węgla w Amazonii
W latach 2005 i 2010 Amazonię nawiedziły poważne w skutkach susze. Odnotowano wówczas alarmująco wysoki wskaźnik utraty dwutlenku węgla z biosfery lądowej, który wyniósł niemal dwukrotność rocznej emisji CO2 z paliw kopalnych na terenie Unii Europejskiej. Dane te wskazują na wysoce niestabilny charakter bilansu dwutlenku węgla w Amazonii w obliczu prognoz na nadchodzące dziesięciolecia, które zakładają zwiększenie się częstotliwości i intensywności okresów suszy. Nie osiągnięto jednak naukowego konsensusu co do kluczowych wskaźników wymiany dwutlenku węgla w Amazonii, takich jak produkcja pierwotna brutto (GPP) i wpływ, jaki ma na nią zbyt niska wilgotność. Wcześniejsze próby zmierzenia tych wskaźników na dużą skalę okazały się niemożliwe. Przełomem może być finansowany przez UE projekt ASICA, którego zespół planuje opracować pierwszą opartą na obserwacjach wartość szacunkową GPP dla całej Amazonii, a także prognozy dotyczące jego zmian pod wpływem suszy. Do tego celu wykorzysta dane z analizy stabilnych izotopów oraz zdjęcia lotnicze uzyskane dzięki programowi monitorowania prowadzonemu w Brazylii.
Cel
Severe droughts in Amazonia in 2005 and 2010 caused widespread loss of carbon from the terrestrial biosphere. This loss, almost twice the annual fossil fuel CO2 emissions in the EU, suggests a large sensitivity of the Amazonian carbon balance to a predicted more intense drought regime in the next decades. This is a dangerous inference though, as there is no scientific consensus on the most basic metrics of Amazonian carbon exchange: the gross primary production (GPP) and its response to moisture deficits in the soil and atmosphere. Measuring them on scales that span the whole Amazon forest was thus far impossible, but in this project I aim to deliver the first observation-based estimate of pan-Amazonian GPP and its drought induced variations.
My program builds on two recent breakthroughs in our use of stable isotopes (13C, 17O, 18O) in atmospheric CO2: (1) Our discovery that observed δ¹³C in CO2 in the atmosphere is a quantitative measure for vegetation water-use efficiency over millions of square kilometers, integrating the drought response of individual plants. (2) The possibility to precisely measure the relative ratios of 18O/16O and 17O/16O in CO2, called Δ17O. Anomalous Δ17O values are present in air coming down from the stratosphere, but this anomaly is removed upon contact of CO2 with leaf water inside plant stomata. Hence, observed Δ17O values depend directly on the magnitude of GPP. Both δ¹³C and Δ17O measurements are scarce over the Amazon-basin, and I propose more than 7000 new measurements leveraging an established aircraft monitoring program in Brazil. Quantitative interpretation of these observations will break new ground in our use of stable isotopes to understand climate variations, and is facilitated by our renowned numerical modeling system “CarbonTracker”. My program will answer two burning question in carbon cycle science today: (a) What is the magnitude of GPP in Amazonia? And (b) How does it vary over different intensities of drought?
Dziedzina nauki
- engineering and technologymechanical engineeringvehicle engineeringaerospace engineeringaircraft
- social sciencessociologysocial issuessocial inequalities
- natural sciencesearth and related environmental sciencesatmospheric sciencesmeteorologybiosphera
- natural sciencesearth and related environmental sciencesatmospheric sciencesmeteorologytroposphere
- agricultural sciencesagriculture, forestry, and fisheriesforestry
Program(-y)
Temat(-y)
System finansowania
ERC-COG - Consolidator GrantInstytucja przyjmująca
6708 PB Wageningen
Niderlandy