PDF Basket
Przemysł stalowy i żegluga należą do największych emitentów CO2 na świecie – odpowiadają za 8 % i 2,5 % emisji tego szkodliwego gazu do atmosfery. Nowa technologia przetwarzania opracowana z myślą o elektrowniach i hutach pozwoli upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu i ograniczyć emisje obu tych sektorów.
Taka technologia, choć należy raczej mówić o połączeniu kilku technologii, jest obecnie dostępna dzięki wysiłkom zespołu skupionego wokół finansowanego ze środków Unii Europejskiej projektu FReSMe, któremu udało się skutecznie połączyć innowacyjną technologię pochłaniania dwutlenku węgla z zaawansowanym procesem syntezy metanolu. „Cały proces ma miejsce w czasie produkcji stali, w ramach którego powstaje kilka strumieni gazów, które zwykle są spalane w elektrowni huty lub wykorzystywane do wytwarzania energii elektrycznej. Takie rozwiązanie zwykle skutkuje wytwarzaniem olbrzymich emisji CO2”, twierdzi David Cuesta Pardo, koordynator projektu z ramienia I-Deals, spółki zależnej firmy Everis. „Dzięki technologii opracowanej w ramach projektu FReSMe jesteśmy w stanie poddać ten dwutlenek węgla recyklingowi i przetworzyć go w metanol, który jest znacznie bardziej wartościowy niż wytwarzana energia elektryczna. Nadmiarowy CO2, który nie jest wykorzystywany do wytwarzania metanolu jest przygotowywany do transportu i magazynowania, co pozwala na dogłębną dekarbonizację sektora produkcji stali”.
Metanol wytwarzany przy pomocy technologii FReSMe stanowi ponadto obiecującą alternatywę dla paliw kopalnych wykorzystywanych przez statki ze względu na swoje bezpieczeństwo, niski koszt, doskonałą dostępność i korzyści dla środowiska. Jego zastosowanie może przyczynić się do znaczącego ograniczenia emisji tlenków siarki, tlenków azotu i cząstek stałych, pozwalając sektorowi na osiągnięcie założeń przyszłych przepisów dotyczących emisji, bez obciążania armatorów wysokimi kosztami inwestycji.
„Metanol nie zawiera siarki, a jego spalanie nie prowadzi do emisji sadzy. Co więcej, jako paliwo może być spalany w zmodyfikowanych silnikach, a w warunkach normalnego ciśnienia i w temperaturze otoczenia jest cieczą, co upraszcza magazynowanie i bunkrowanie. Uzyskiwany dzięki technologii FReSMe metanol oferuje ponadto dodatkowe korzyści, gdyż w przeciwieństwie do metanolu wytwarzanego z gazu ziemnego przyczynia się do dekarbonizacji transportu morskiego”, wyjaśnia Cuesta Pardo.
Z racji tego, że Międzynarodowa Organizacja Morska ustanowiła cel ograniczenia emisji o 50 % do 2050 roku względem poziomów z 2008 roku, rozwiązanie FReSMe stanowi interesującą alternatywę dla sektora, który coraz częściej słyszy nawoływania do wprowadzenia koniecznych zmian.
Droga na nowe rynki
Zespołowi projektu udało się zrealizować jego główny cel, czyli wykazanie wykonalności technicznej procesu wytwarzania metanolu z gazów odlotowych emitowanych w czasie produkcji stali poprzez skuteczne uzyskanie kilku ton tego paliwa z gazu wielkopiecowego z huty SSAB w szwedzkim mieście Luleå. „Obecnie skupiamy się na analizie metanolu wytworzonego podczas testów, co pozwoli nam na weryfikację naszych dotychczasowych działań przed osiągnięciem ostatniego celu”, zauważa Cuesta Pardo. Celem tym jest wykorzystanie metanolu uzyskanego w ramach procesu opracowanego przez FReSMe jako paliwa na statku Stena Germanica, kursującego pomiędzy Göteborgiem i Kilonią. Stena Germanica to duży prom wycieczkowy zwodowany w 2001 roku, który po remoncie w 2015 roku stał się pierwszym dużym statkiem morskim wykorzystującym metanol jako paliwo.
Według obecnych założeń, z chwilą zakończenia projektu FReSMe technologie opracowane w jego ramach będą wykorzystywane w wielu sektorach, nie tylko w przemyśle produkcji stali. Metanol może umożliwić rozwój ekologicznych technologii wodorowych oraz energii odnawialnej wymaganych do jego uzyskiwania. Co więcej, jest też alkoholem o wielu zastosowaniach, między innymi jako surowiec wykorzystywany do wytwarzania środków chemicznych i jako paliwo transportowe. „Mieszanki wykorzystujące niskoemisyjny metanol uzyskany przy pomocy technologii FReSMe mogą przyczynić się do redukcji emisji wytwarzanych przez floty pojazdów napędzanych silnikami spalinowymi oraz infrastrukturę paliwową. Metanol może być stosowany jako domieszka do benzyny, wykorzystywany w celu produkcji eteru tert-butylowo-metylowego do benzyny, a także do wytwarzania biooleju napędowego”, dodaje Cuesta Pardo.
Opracowana w ramach projektu technologia jest już gotowa do przejścia do kolejnych faz rozwoju, natomiast synteza metanolu osiągnęła etap komercjalizacji. Wszystko to sprawia, że Cuesta Pardo jest przekonany, że ekologiczne technologie wodorowe są już tuż za rogiem. Dzięki odpowiednim przepisom i strategiom wprowadzenie takich rozwiązań na rynek może nastąpić szybciej, niż nam się wydaje.