Początki zanieczyszczenia nanocząsteczkami
Srebro jest pierwiastkiem toksycznym, coraz częściej wykorzystywanym w produkcji dóbr konsumenckich. Toksyczne nanocząsteczki srebra mogą stanowić zagrożenie dla stanu naszych oceanów, choć niewiele wiadomo o tym, jak możemy je kontrolować. Zespół projektu MARAGNANO (The behaviour, fate and ecotoxicological effects of silver nanoparticles in estuarine and coastal waters) spędził ostatnie dwa lata na badaniu zachowania, losu i oddziaływania toksycznego nanocząsteczek srebra w ekosystemach morskich W celu opracowania modeli opisujących ruch nanocząsteczek w systemach morskich, w projekcie wykorzystano zarówno symulowane, jak i rzeczywiste środowiska morskie. Na początek wyprodukowano i przetestowano nanocząsteczki srebra o różnych wielkościach średnicy rdzenia i powłokach, aby przekonać się, jak reagują one w różnych warunkach środowiskowych. Największy wpływ na zachowanie nanocząsteczek srebra oraz ich przyswajanie przez organizmy morskie miała ich powłoka. Badacze odkryli, że nanocząsteczki srebra mają szczególnie silny wpływ na fitoplankton morski, a mianowicie oddziałują toksycznie na te małe, lecz ważne dla ekosystemu organizmy, obniżając zawartość chlorofilu o połowę. Zespół projektu MARAGNANO opracował także nową metodę testowania stężenia nanocząsteczek srebra w złożonych środowiskach morskim. Wykorzystując istniejące teorie, złożone równania matematyczne i swoją nową metodę, badacze stworzyli model zachowania dla nanocząsteczek srebra. Model ten i inne wyniki projektu pozwoliły wyłonić najlepsze metody produkcji nanocząsteczek srebra, które pozwolą na obniżenie zanieczyszczenia środowiska morskiego. W ramach badania powstały także cenne instrukcje dotyczące metod pomiaru zanieczyszczenia nanocząsteczkami srebra w środowisku morskim.
Słowa kluczowe
Srebro, nanocząsteczki, ekosystemy morskie, oceany, modele
