Deficyty ruchowe związane z wiekiem Unijny zespół naukowców zbadał mechanizmy kontroli ruchu u osób cierpiących na choroby neurodegeneracyjne. Uzyskane wyniki pomogą lepiej poznać te mechanizmy, usprawnić diagnostykę deficytów ruchowych oraz opracować nowe terapie. Zdrowie © Huntstock, Thinkstock Nadrdzeniowe ośrodki ruchowe, rozmieszczone w różnych częściach ludzkiego mózgu, współpracują ze sobą, kontrolując ruchy i przemieszczanie się ciała. Działanie tych ośrodków pogarsza się wraz z wiekiem oraz w przypadku zaburzeń neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Parkinsona, jednak do tej pory nie wyjaśniono jak to się dzieje. Uczestnicy finansowanego ze środków UE projektu MOVING BEYOND (Industrial academic initial training network towards focused treatment of age-related motor symptoms) zbadali rolę nadrdzeniowych ośrodków ruchowych w procesach starzenia się i neurodegeneracji spowodowanej chorobą Parkinsona. Rola ta została przeanalizowana pod każdym możliwym kątem – od działania podstawowych mechanizmów po diagnostykę i potencjalne zastosowania terapeutyczne, ze szczególnym uwzględnieniem zwojów podstawy. Członkowie zespołu założyli sieć wymiany wiedzy, w ramach której zorganizowano wiele wyjazdów i szkoleń. Wyniki badania pomogły lepiej poznać mechanizmy kontroli ruchu przez ośrodki nadrdzeniowe. Dzięki temu zespół opracował podstawowy model takich mechanizmów. W toku prac badacze sprawdzili, jak wiek i choroba Parkinsona wpływają na reakcję na bodźcowanie w uczeniu probabilistycznym. Ten etap badania obejmował także analizę zmian mechanistycznej regulacji dynamiki chodu w miarę starzenia. Dodatkowo dzięki zbadaniu mechanizmów funkcjonalnej kontroli ruchu u prymitywnych minogów zespół MOVING BEYOND uzyskał ewolucyjne spojrzenie na te mechanizmy. Kolejnym osiągnięciem projektu jest usprawnienie diagnostyki deficytów w zakresie kontroli ruchu na podstawie badania zdolności pacjenta do chodzenia. Na podstawie danych z czujników ruchu ciała oraz danych o codziennym życiu zespół przeanalizował chód pacjentów, ujawniając parametry przedkliniczne i parametry progresji choroby Parkinsona. Taka analiza pozwala przewidzieć ryzyko zachorowania i oszacować jakość życia pacjentów z chorobą Parkinsona. Zespół opracował i przetestował też kilka nowych metod leczenia deficytów ruchowych, w tym tzw. zamrożenia chodu występującego w chorobie Parkinsona. W toku prac stworzono, zaimplementowano i sprawdzono nowy algorytm dla robota Lokomat do reedukacji chodu. Ten algorytm, dostarczający informacje zwrotne w postaci graficznej, ocenia sprawność chodu u pacjentów z lekkimi do poważnych zaburzeniami chodu. Automatycznie dostosowuje też zakres pomocy zapewnianej pacjentowi przez robota zależnie od zachowania pacjenta podczas chodzenia. Na koniec uczestnicy projektu ocenili potencjał związany z wykorzystaniem do badań wirtualnej rzeczywistości. Wyniki projektu MOVING BEYOND zostały przedstawione na wielu konferencjach, w publikacjach naukowych oraz na stronie projektu. Uczestnicy projektu chwalili się również swoimi osiągnięciami podczas różnych wydarzeń informacyjnych dla osób spoza branży. Program szkoleniowy opracowany na potrzeby projektu zachęcił młodych naukowców oraz nowatorskich badaczy do wniesienia swojego wkładu w rozwój przełomowych terapii. Oczekuje się również, że stworzone nowe metody diagnostyczne pomogą ulepszyć istniejące sposoby leczenia. Słowa kluczowe Nadrdzeniowe ośrodki ruchowe, starzenie, choroba Parkinsona, MOVING BEYOND, deficyty ruchowe
