Nowe zrozumienie łączności i „biodziedzictwa”
„Głównym celem projektu było pogłębienie naszej wiedzy na temat różnych sposobów, w jakie łączność zmienia naturę rzeczy połączonych”, mówi profesor Paolo Palladino, główny badacz projektu SWLCONNECTIVITY. Kolejnym celem było „dokonanie tego w sposób, który zwróciłby uwagę podmiotów zainteresowanych transformacją materiałów biologicznych na czynniki napędzające wzrost gospodarczy”. Prace zaowocowały serią artykułów na temat owiec, wełny i krajobrazów angielskiej Krainy Jezior, Pirenejów Katalońskich i Alp Nadmorskich. „W artykułach badano, w jaki sposób różne metody łączenia materialnej egzystencji ludzi i zwierząt kształtują społeczne, ekonomiczne i polityczne wartości, którym podporządkowujemy nasze życie”, wyjaśnia prof. Palladino. Koncepcja biodziedzictwa Rezultatem projektu SWLCONNECTIVITY było zaprezentowanie biodziedzictwa jako charakterystycznej koncepcji analitycznej. Koncepcja ta wydaje się niezbędna do pełniejszego zrozumienia „implikacji współczesnych, rozszerzających się więzi między, z jednej strony, wspomnieniem krajobrazów i życia ich mieszkańców ze świata ludzi i zwierząt, a z drugiej strony nowych form wartości jedzenia, które jemy, i odzieży, którą nosimy”, zauważa prof. Palladino. W projekcie podkreślono, że codzienne elementy ubioru, takie jak tradycyjny wełniany garnitur, są produktem bardzo złożonych i globalnie rozbudowanych sieci. To samo dotyczy mięsa i serów, które obecnie cieszą się statusem produktów o chronionej nazwie pochodzenia. Poznanie szczegółów tych sieci i sposobu, w jaki powstały, pozwoli nam ma lepsze zrozumienie naszego życia oraz egzystencji innych zwierząt, od których zależy nasze utrzymanie. Podsumowując, prof. Palladino stwierdza: „Biodziedzictwo jest źródłem dużej wartości ekonomicznej. Jednak jego elementy biologiczne i upamiętniające są tak bardzo zależne od siebie, że produkty niezwiązane z przeszłością nie mają żadnej dodatkowej wartości ekonomicznej, a pamięć bez żyjących organizmów i krajobrazów, z których pochodzą produkty, jest bezwartościowa. Musimy lepiej zrozumieć, jak działa ta pętla”. Nowe podejście do łączności Zespół projektu SWLCONNECTIVITY zakwestionował zrozumienie łączności jako jakości sieci związanych z liczbą i dystrybucją połączeń pomiędzy węzłami składowymi. Wyniki projektu, który koncentrował się na wielu rasach owiec, sugerują, że obecne cechy genetyczne owiec są wynikiem historii transakcji handlowych z udziałem przodków tych owiec. W rezultacie wykorzystanie nowych możliwości komercyjnych wymaga odwrócenia tych historii i ich genetycznych skutków, ale ekonomiczna trwałość nowych możliwości wynika z zachowania tych samych efektów. Innymi słowy tożsamość węzłów i tożsamość sieci nie są niezależne. Odkrycia te potwierdzają założenie, że związek między węzłami i sieciami jest bardziej skomplikowany, niż poprzednio sądzono. Musimy zatem ponownie rozważyć nasze najbardziej podstawowe założenia dotyczące łączności i zmienić sposób myślenia na temat optymalnego zarządzania złożonością pojawiających się globalnych systemów. Powszechna zmiana w mentalności Dzięki odkryciom zespołu projektowego dzisiejsi historycy, filozofowie i socjologowie zwracają coraz większą uwagę na związki między ludźmi i zwierzętami. W ramach innej inicjatywy programu „Horyzont 2020” jeden z partnerów projektu bada obecnie, w jaki sposób przeszłość hodowli roślin i zwierząt może pomóc w wyjaśnieniu strategii komunikacyjnych w dziedzinie biologii syntetycznej oraz jak strategie te zwielokrotniają wartość ekonomiczną przedmiotów wyłaniających się z tej nowej dziedziny. „Określenie koncepcji biodziedzictwa okazało się użyteczne w zainicjowaniu szerzej zakrojonych interdyscyplinarnych badań dotyczących transformacyjnych efektów sieci łączących”, podsumowuje prof. Palladino. Jednym z przykładów jest włączenie zagadnień projektu do pracy organizacji Animal Research Nexus, zrzeszającej wiele instytucji sieci zajmującej się badaniem zmieniającego się charakteru relacji i obowiązków między ludźmi a zwierzętami. Utrzymywanie łączności (SWL) Projekt był również wspierany przez nieformalne kontakty z wytwórniami teatralnymi i filmowymi, co było zgodne z ideą utrzymywania powiązań pomiędzy pozornie niezwiązanymi rzeczami. Prof. Palladino zwraca szczególną uwagę na pomoc teatru Théâtre du Centaure, ale chciał także podziękować zespołom Rurbans, Consorzio L’Escaroun i Herdy oraz grupie hodowców razy Norfolk Horn. Oczekuje się, że wyniki projektu SWLCONNECTIVITY okażą się przydatne dla tych organizacji, ponieważ wskazują nowe sposoby koegzystencji między ludźmi a zwierzętami.
Słowa kluczowe
SWLCONNECTIVITY, łączność, zwierzęta inne niż ludzie, biodziedzictwo, materiały biologiczne, wzrost gospodarczy
