Prezentacje pomysłów - Rozpowszechnianie chmur obliczeniowych wśród europejskich MŚP
Obliczenia w chmurze dotyczą informatyki − oprogramowania, danych i mocy przetwarzania − dostępnych poprzez sieć. Model biznesowy pracuje w charakterze funkcjonalnej usługi, w ramach której użytkownicy mogą otrzymać tyle energii elektrycznej lub wody ile chcą, ale płacą jedynie z zasoby "rozprowadzonych obliczeń", które wykorzystali. Według styczniowego raportu, przedstawionego przez przedsiębiorstwo badań rynkowych In-Stat, rynek wirtualnych obliczeń w chmurze wart będzie 13 miliardów euro w roku 2014, wzrastając od 3 miliardów euro w roku 2010, natomiast Gartner, inne takie przedsiębiorstwo uważa, iż obliczenia w chmurze staną się tak wpływowe jak e-biznes. Chmury obliczeniowe posiadają również strategiczne znaczenie dla Europy i jej ambitnej agendy programu cyfrowego. W rzeczywistości Wiceprezes Komisji Europejskiej, Neelie Kroes, odpowiedzialny za cyfrową agendę, planuje przedstawienie strategii europejskiej dotyczącej chmury obliczeniowej do końca roku 2012. Europa odgrywała dotąd niewielką rolę w rozwijaniu infrastruktur chmur obliczeniowych, ale zmienia się to diametralnie dzięki opracowaniom projektu pod nazwą "Wirtualizacja zasobów i usług bez barier" (Reservoir), oraz finansowanego z budżetu Siódmego Programu Ramowego UE. Projekt ten stworzył zaawansowane otwarte źródło oprogramowania i narzędzi, umożliwiając małym i średnim przedsiębiorstwom opracowanie własnych platform chmur obliczeniowych. "Obecne chmury obliczeniowe ograniczone są przez sprzęt, który z kolei ograniczony jest typowo przez wielkość ośrodka przetwarzania danych organizującego chmurę," wyjaśnia Eliot Salant, koordynator projektu Reservoir i naukowiec zatrudniony w izraelskim laboratorium IBM Haifa Lab. "Jest to założenie projektu Reservoir − żaden pojedynczy operator, bez względu na jego wielkość, nie jest w stanie zaspokoić wzrastającego wykładniczo zapotrzebowania na zasoby." Projekt Reservoir zainicjowany został, by przezwyciężyć to ograniczenie. Opracowane przez projekt oprogramowanie pozwala operatorom chmur obliczeniowych na zrzeszenie się lub połączenie swoich wysiłków. Jeśli operatorowi chmury obliczeniowej zaczyna brakować zasobów, to może je wydzierżawić od innego takiego operatora. Chmury obliczeniowe stanowią zasadniczy trend w obliczeniach komputerowych. Pomysł polega na tym, że przedsiębiorstwa, które oferują usługi internetowe, nie będą musiały z góry wykładać środków na znaczne inwestycje w sprzęt (CAPEX). Nie muszą także płacić za wydatki operacyjne (OPEX). Zamiast tego, płacą operatorowi chmury obliczeniowej w oparciu o zakres wykorzystania usług. Stwarza to lepszą kontrolę wydatków i eliminuje kosztowne nabywanie środków trwałych oraz konieczność ich utrzymania. Infrastruktura zarządzania chmurą obliczeniową stała się logicznym modelem biznesowym przyjętym przez przedsiębiorstwa, takie jak Amazon i Google; firmy te posiadały olbrzymie i kosztowne ośrodki przetwarzania danych, by prowadzić swoje biznesy, nabywając szerokiego zakresu ekspertyzy w zarządzaniu ośrodkami przetwarzania danych. Toteż oferta wydzierżawiania rezerwowej zdolności obliczeniowej w ich serwerach umożliwiło odniesienie korzyści z realizowanych inwestycji oraz zastosowanie ekspertyzy. Takie usługi stały się obecnie tak pomyślne, że firma Amazon będzie mogła pewnego dnia zarabiać tyle samo na usługach chmury obliczeniowej, ile obecnie uzyskuje z zakupów towarów w trybie on-line. Jednak, pomimo, iż przedsiębiorstwa amerykańskie zaczęły szybko oferować chmury obliczeniowe, to firmy europejskie nie realizowały takich kroków. Jest to częściowo problem skali. Większość przemysłu europejskiego polega na działalności małych i średnich przedsiębiorstw, podczas gdy w USA przeważają gigantyczne korporacje. Dlatego też mniejsza liczba przedsiębiorstw informatycznych posiadała zasoby, by oferować chmury obliczeniowe o skali dostępnej dla ich amerykańskich odpowiedników. Konieczność rozszerzenia skali operacji oraz zakresu myślenia Technologia opracowana w ramach projektu Reservoir pomoże w rozwiązaniu tego problemu. W projekcie zamierzano opracować rozprowadzenie na dużą skalę oraz kompleksowe zarządzanie usługami w zakresie informatyki, zarówno w samych chmurach obliczeniowych, jak też między nimi. Projekt ten przyciągnął zainteresowanie 13 czołowych przemysłowych i akademickich partnerów z Europy i Izraela oraz znanych firm, zajmujących się usługami przetwarzania danych, takich jak IBM, niemieckiego przedsiębiorstwa SAP, francuskiej firmy Thales, hiszpańskiej Telefónica oraz Oracle. W projekcie zamierzano nie tylko przedstawić platformę umożliwiającą właścicielom niewielkich ośrodków przetwarzania danych na łączenie swoich zasobów do wspólnej zrzeszonej chmury obliczeniowej, lecz także rozwiązanie wielu braków obecnie stosowanej technologii. Na przykład, większość technologii związanej z chmurami obliczeniowymi związana jest z zamkniętym, zastrzeżonym oprogramowaniem, które nie jest kompatybilne z innymi platformami, toteż w projekcie Reservoir definiowano otwarte standardy dla chmur obliczeniowych, by przełamać ochronę narzucaną obecnie przez wielu dostawców. Polegało to na organizacji chmury obliczeniowej w oparciu o jakość usług (QoS), przy zastosowaniu wdrażalnego poziomu umów na usługi (SLA), łącznie z niezbędnymi narzędziami do monitorowania na wszystkich poziomach administracji systemów. Poszukiwano technik szybkiego rozprowadzenia aplikacji bez konieczności interwencji operatora usług, co spowoduje, iż usługi w zakresie chmur obliczeniowych staną się bardziej elastyczne i przystosowywane. Zespół pracował także nad zarządzaniem automatycznego cyklu usług, również upraszczającego zarządzanie chmurami obliczeniowymi. W projekcie Reservoir zademonstrowano w jaki sposób zasoby wirtualne mogą być płynnie przekazywane przez chmurę obliczeniową, co przypomina nieco przenoszenie grającego koncert muzyka z jednej nawet nuty. Zaprezentowano migrację wirtualnych maszyn z jednego fizycznego miejsca na drugie, przechodząc przez granice sieci w sposób jasny i łatwy. Dodatkowe innowacje poprawiły ochronę środowiska opracowań projektu Reservoir, co budziło zastrzeżenia w miarę jak ta wyłaniająca się dziedzina przemysłu rozwijała się i stawała się widoczna. Kierunek na komercjalizację Znaczna część tej technologii stanowi również otwarte źródło. "Mówimy ramach projektu Reservoir, które są zbiorem wszystkich artefaktów przedstawionych przez projekt," mówi Pan Salant. "Obejmują one kod otwartego źródła, dokumentację oraz zastrzeżone kody, które mogą być przedmiotem udzielanej licencji. Nie wszystkie elementy oprogramowania Reservoir stanowią otwarte źródło, toteż nie można go po prostu pobrać i instalować." Niemniej jednak, w projekcie przedsiębrano kroki zmierzające do zapewnienia, by do wykorzystania jego prac zastosować możliwie jak najmniej barier. "Zastrzeżone elementy są opisane w dokumentacji, która jest publicznie jako część struktury ramowej," wyjaśnia Pan Salant, "dlatego też organizacje, które chciałyby zbudować swój własny układ kompatybilny z projektem Reservoir, mogą dokonać tego na bazie specyfikacji lub zainstalować elementy otwartego źródła struktury Reservoir oraz uzyskać licencję na elementy zastrzeżone, bądź też zbudować swoją własną ich wersję." Okazało się, że projekt Reservoir wywarł olbrzymi wpływ na omawianą dziedzinę, przedstawiając 64 publikacje naukowe i przeszło 100 prezentacji, wykładów, warsztatów naukowych i prezentacji. Projekt opublikował także 120 artykułów i wiadomości prasowych, co dowodzi szerszego zainteresowania badaniami w tej dziedzinie. "Poza wartościami, które powstały bezpośrednio w rezultacie prac projektu, sądzę, iż wpływ wywarty przez projekt będzie w dalszym ciągu odczuwalny − partnerzy pracują nad dodatkowymi technikami komercjalizacji, szkolą nową generacją europejskich naukowców w zakresie chmury obliczeniowej oraz monitorują projekty naukowe realizowane i finansowane w ramach FP7," zauważył Pan Salant. W rzeczywistości, projekt Reservoir zapewnił stworzenie wielkiej liczby dodatkowych technologii. Na przykład, jedną z takich technologii opracowanej w wyniku prac projektu Reservoir była tak zwana sieć kratowa, rozwijana przez londyński University College i stanowiąca narzędzie monitorowania przeznaczone do nadzorowania wysoce dynamicznych wielkoskalowych środowisk informatyki. W wielu aspektach prac realizowanych przez projekt Reservoir, system chmur obliczeniowych osiąga pełną dojrzałość. Obietnica stosowania chmury polegała na tym, by użytkownicy nie musieli martwić się o to skąd wzięły się dane, aplikacje oraz moce przetwarzania danych. W projekcie Reservoir przesunięto ten paradygmat nawet dalej, pozwalając by zasoby mogły być uzyskiwane płynnie przez zrzeszenia chmur obliczeniowych. Projekt Reservoir uzyskał kwotę 10,53 miliona euro (całkowity budżet wyniósł 17,17 miliona euro) z podprogramu "Architektury usług i oprogramowania, infrastruktury i inżynieria", objętego w Siódmym Projekcie Ramowym UE. Użyteczne odnośniki: - "Wirtualizacja zasobów i usług bez barier" - Rejestr danych projektu w organizacji CORDIS - Europejska Agenda Cyfrowa Odnośne publikacje: − Obliczenia w ramach chmury przyśpieszają opracowania ubocznych produktów - Europejski projekt porządkuje ścieżkę poprzez środowiska intensywnych danych - Architekci i inżynierowie budują most nad przepaścią siatki - Dobre widoki z chmur