Robotyczni asystenci pomagają osobom starszym w zachowaniu niezależności
Ponad 70 % osób w wieku co najmniej 80 lat doświadcza problemów z poruszaniem się, choć nadal chcą zachować swoją niezależność. Inne pozostają przy pełni możliwości ruchowych, ale borykają się z problemem odosobnienia i braku życia towarzyskiego. Roboty społeczne oferują starszym członkom społeczeństwa sposób na bezpieczne, niezależne i aktywne towarzysko życie, jednocześnie oszczędzając pracy opiekunom, lekarzom i pielęgniarkom. W ramach wspieranego ze środków UE projektu ACCRA powstają zaawansowane roboty społeczne. W ich tworzeniu biorą udział osoby starsze, które będą miały z nimi najwięcej do czynienia. Misją projektu ACCRA jest stworzenie robotycznych rozwiązań, które przedłużą proces aktywnego starzenia się w zdrowiu. W ramach projektu ACCRA przyjęto trzy podejścia. Przy użyciu robota Astro we Włoszech i Holandii testowano zastosowanie robotyczne skoncentrowane na wspomaganiu chodzenia. Zespół rozważał również zastosowanie mające na celu pomaganie w codziennym życiu, testowane we Francji i Holandii przy użyciu robota Buddy. Ostatnim narzędziem, które chciano przebadać, była aplikacja konwersacyjna, która analizuje zainteresowania użytkownika i odpowiada na nie. Przetestowano ją we Włoszech i Japonii przy użyciu robota Buddy. Projekt ten był wspólnym przedsięwzięciem partnerów z Europy i Japonii. Europejscy uczestnicy skupili się na metodologii, natomiast japońscy – na możliwościach, jakie daje Internet rzeczy. Oba zespoły wspólnie pracowały nad stworzeniem zastosowań robotycznych. Jak mówi Antonio Kung, dyrektor generalny firmy Trialog, gospodarza projektu, w ramach odbytych prób wykazano już pewne korzyści. „Uczestnikom spodobały się te sesje, zatem już to ożywiło ich kontakty towarzyskie”.
Mobilność, stabilność, towarzyskość
Astro, robot mobilny, jest dużym i solidnym asystentem, który pomaga ludziom ustać na nogach. Robot może okazać się pomocny dla osób, które na przykład dochodzą do siebie po operacji, ponieważ jego zintegrowane czujniki są w stanie wykrywać siłę chwytu oraz parametry chodu. Informacje te mogą być bardzo pomocne dla pracowników służby zdrowia i zwrócić uwagę na potencjalną sarkopenię. Buddy jest mniejszym robotem, zaprojektowanym z myślą o dotrzymywaniu osobom starszym towarzystwa. Jego oprogramowanie pozwala mu na wchodzenie w interakcje z ludźmi i angażowanie osób starszych w życie towarzyskie lub na pełnienie funkcji pośrednika między nimi a ich krewnymi. Oba roboty wymagały trzech głównych narzędzi: podstawowych umiejętności operacyjnych, takich jak poruszanie się, wykrywanie i uruchamianie urządzeń; prostych aplikacji, które pozwalają robotom zadawać pytania i udzielać odpowiedzi; oraz bardziej zaawansowanego oprogramowania, które pozwala robotom podejmować złożone, samodzielne decyzje w razie wystąpienia nieoczekiwanego zdarzenia, takiego jak upadek. „Najłatwiejsze w realizacji są podstawowe zdolności operacyjne, ale i tak będą one kosztowne, jeśli roboty nie będą produkowane w dużych ilościach”, wyjaśnia Kung, koordynator projektu ACCRA.
Ważna informacja zwrotna
Sesje wstępne wykazały, że należy dokładniej określić zakres możliwości robotów i przeznaczyć więcej środków na walidację ich aktualnych wersji. Wyniki projektu ACCRA utorują drogę ku stworzeniu kolejnej generacji robotów mających służyć starzejącemu się społeczeństwu. „Przyniesie to również korzyści dla środowiska naukowego poprzez walidację ogólnej, czteroetapowej metodologii, której nadaliśmy nazwę LIFE: Listen, Innovate, Field-test and Evaluate (słuchaj, ulepszaj, testuj i oceniaj). Jesteśmy przekonani, że oprócz robotów dla osób starszych metodologia ta przyniesie korzyści także innym ludziom i pomoże tworzyć systemy oparte na Internecie rzeczy, które uwzględniają czynniki ludzkie”, dodaje Kung. Zespół stworzył podręcznik dotyczący metodologii, który ma służyć dalszej realizacji tego celu.
Słowa kluczowe
ACCRA, społeczny, robotyka, pomoc, osoby starsze, chód, niezależność