Wiele twarzy europejskiej socjologii
Socjologia, fascynująca nauka o społeczeństwie, jest w Europie dość sfragmentaryzowana z uwagi m.in. na różnice kulturowe czy bariery językowe. Uczestnicy finansowanego ze środków UE projektu "Analiza i przezwyciężenie fragmentaryzacji socjologii w Europie" (Anavasofie) badali, w jaki sposób można by zaradzić tej fragmentaryzacji i wypracować optymalną metodologię nauczania socjologii. Badacze analizowali podziały socjologii na różne poddziedziny w poszczególnych krajach. W pracach pomagali socjolodzy z Austrii, Francji, Niemiec, Irlandii, Polski, Szwecji, Turcji i Zjednoczonego Królestwa. Inne cele projektu Anavasofie to stworzenie wirtualnej biblioteki wiedzy socjologicznej, poznanie sposobu pracy socjologów oraz opisanie podstawowych różnic w ramach europejskiej socjologii. Zorganizowane w uczestniczących w projekcie krajach spotkania i konferencje pomogły precyzyjnie określić bariery utrudniające przyjęcie wspólnego punktu widzenia w europejskich naukach społecznych. Chodzi między innymi o bariery językowe i kulturowe, jak i różnice w percepcji spraw społecznych oraz obecność równoległych paradygmatów socjologicznych. Badacze przeanalizowanie trzy interesujące i bardzo różne studia przypadków dotyczących Austrii, Irlandii i Turcji. Dane do analiz zebrano w oparciu o internetowe fora dyskusyjne oraz badanie historii instytucji w tych krajach, uzyskując w ten sposób cenne wnioski porównawcze. Szczególnie istotne były przykłady dotyczące budowania tożsamości narodowej w Irlandii i ideologii państwowej w Austrii, obrazujące powiązania między państwami narodowymi i socjologią. Badacze dostrzegają ograniczenia wczesnych form socjologii w tych krajach, jednak jednocześnie przestrzegają przed umiędzynarodowieniem socjologii, które mogłoby doprowadzić do zdominowania jej przez jeden system. Uwidocznienie różnic, stylów i typów socjologii da Europejczykom możliwość lepszego poznania własnej tożsamości oraz przyczyni się do rozwoju tej dyscypliny na poziomie akademickim i społecznym.