Wielki powrót hammamów
Hammam stanowi ważny i atrakcyjny element kulturalny na Bliskim Wschodzie, w Afryce Północnej, a nawet w pewnych rejonach Europy Południowej. Jej historia, architektura i rytuały fascynowały świat i przyciągały odwiedzających w te rejony świata. Mając to na uwadze, projekt o nazwie "Hammam, aspekty i multidyscyplinarne metody analizy dla regionu śródziemnomorskiego" (Hammam) finansowany przez UE koncentrował się na sposobach ożywienia tej prawie zapomnianej tradycji. Podsumowując, projekt ten badał scenariusze rewitalizacji i ponownego wykorzystania hammamów przez ogół ludności w miastach krajów śródziemnomorskich. Wykorzystał on jej dawniej istotną rolę, jako punktu spotkań lokalnej społeczności, ustronnego miejsca relaksu i czegoś w rodzaju ośrodka zdrowia. Projekt skoncentrował się również na hammamie jako miejscu nieczęstych spotkań kobiet, które korzystały z niego wyłącznie w określone dni tygodnia, oraz ośrodka aktywności religijnej, obrzędowej i artystycznej. Eksperci zaangażowani w prace nad tym projektem opracowali zrównoważone strategie rewitalizacji tych łaźni, jako miejsc kulturalnego dziedzictwa zarówno dla ludności lokalnej, jak i dla turystów. W ramach projektu omawiano nowe podejścia z różnymi zainteresowanymi stronami, takimi jak władze miasta, mieszkańcy, podmioty finansujące, a nawet sam personel hammamów dysponujący wyjątkową wiedzą o tej tradycji. Inicjatywy będące częścią tego projektu poruszają wiele fascynujących aspektów związanych z funkcjonowaniem hammanów, takich jak inicjatywy renowacji, podtrzymanie wartości społecznych, historia, praktyki religijne, ekologia, turystyka, architektura i kultura. Przedsięwzięcie to można traktować jako projekt pilotażowy służący do zachowania innych tradycyjnych zabytków i zwyczajów na całym świecie, ocalenia ważnej części naszego światowego dziedzictwa i budowania mostów kulturowych.
