Mikrośrodowisko komórek macierzystych
Glikosfingolipidy są typem glikolipidów. Stwierdza się je w błonach komórkowych organizmów tak różnych, jak bakterie lub ludzie, i stanowią ważną grupę glikanów w mózgu kręgowców. Stanowią budulec błon komórkowych oraz uczestniczą w reakcjach pomiędzy patogenem i gospodarzem, w procesie rozpoznawania komórek i czynnościach białek błonowych. W projekcie "The role of glycosphingolipids in development" (GSL IN DEVELOPMENT) odkryto, że jeden z enzymów uczestniczących w syntezie rdzenia glikosfingolipidów jest istotny w biologii niszy komórek macierzystych jąder samców muszki Drosophila melanogaster. U tych samców stwierdzono nieprawidłowo długie utrzymywanie się niszy komórek macierzystych w jądrach. Homeostaza samoodnawialnych tkanek zależy od regulowania komórek macierzystych przez ich mikrośrodowisko. Poznanie wpływu zmian środowiskowych i fizjologicznych na aktywność komórek macierzystych jest bardzo ważną kwestią. W związku z tym główny nacisk skierowano na badanie wpływu takich zmian na komórki macierzyste w jądrach muszki Drosophila. Naukowcom udało się opisać ilościowo zmiany i dynamikę aktywności niszy komórek macierzystych jąder w różnych warunkach środowiskowych i fizjologicznych. Tworząc tę charakterystykę odkryli, że Wolbachia pipientis, alfaproteobakteria będąca naturalnym endosymbiontem dziko żyjących D. melanogaster, odgrywała istotną rolę w homeostazie ich jąder. Analiza wpływu tych bakterii na homeostazę jąder samców typu dzikiego pokazała, że Wolbachia pipientis prawdopodobnie wpływa na utrzymanie komórek macierzystych. Ponadto zakażenie tymi bakteriami wiązano z większymi możliwościami utrzymania somatycznych i rozrodczych komórek macierzystych w procesie starzenia samców. Te wyniki wskazują, że zakażenie bakterią Wolbachia pipientis może mieć pozytywny wpływ na przeżycie zakażonych samców. Artykuł prezentujący te wyniki został złożony do publikacji. Przeprowadzone badania ukazały wcześniej nieznany wpływ endosymbiontu Wolbachia pipientis na jądra muszki Drosophila. Wolbachia pipientis jest pospolitym endosymbiontem różnych gatunków stawonogów i robaków. Niedawno Wolbachia zyskała sławę, ponieważ uodparnia gospodarza na różne pasożyty i wirusy, w tym czynniki wywołujące malarię i śmiertelną postać dengi. Prace w ramach projektu zainspirują naukowców do kolejnych badań nad wpływem bakterii na układ odpornościowy gospodarzy i nad ich zdolnością do ograniczania rozprzestrzeniania się śmiertelnych, pandemicznych chorób ludzi.
