Projekt IST ma na celu wspieranie różnorodności i integracji w europejskim sektorze informatycznym W chwili gdy starzejąca się Europa odczuwa brak wykwalifikowanych pracowników, zatrudnienie zawodowe grup zepchniętych na margines to nie tylko kwestia równouprawnienia, ale również ekonomiczna konieczność. Projekt RISESI finansowany w ramach priorytetu "Technologie społecze... W chwili gdy starzejąca się Europa odczuwa brak wykwalifikowanych pracowników, zatrudnienie zawodowe grup zepchniętych na margines to nie tylko kwestia równouprawnienia, ale również ekonomiczna konieczność. Projekt RISESI finansowany w ramach priorytetu "Technologie społeczeństwa informacyjnego" szóstego programu ramowego (6. PR) zajął się wobec tego kwestią poznania kluczowych czynników, które wspierałyby zatrudnianie takich osób w sektorze ICT (technologie informacyjne i komunikacyjne) i sektorach pokrewnych. W ramach projekt RISESI (Regionalne oddziaływanie społeczeństwa informacyjnego na zatrudnienie i integrację) dokonano oceny społeczno-gospodarczych zmian generowanych przez europejską gospodarkę opartą na informacji, z myślą o poznaniu jej oddziaływania w wymiarze krajowym, regionalnym i sektorowym. Partnerzy projektu ze Szwecji, Włoch i Wielkiej Brytanii również badali wpływ na poszczególne grupy, identyfikowali przeszkody w zakresie zatrudnienia oraz opracowywali polityczne środki zaradcze służące promowaniu wzrostu gospodarczego i społecznej integracji. - Europa potrzebuje zarówno silnego państwa, jak i silnych firm, to znaczy wzrostu gospodarczego podtrzymywanego poprzez wspieranie polityki opieki społecznej, jak i różnorodności - powiedział Jonathan Feldman ze szwedzkiego Krajowego Instytutu Życia Zawodowego. - Organy urzędowe i rynek nie powinny ignorować szczególnych potrzeb grup zepchniętych potencjalnie na margines. Jednocześnie kraje wspierające społeczną integrację za pośrednictwem systemów szkoleń finansowanych przez rząd powinny wspierać innowacje. Jak wyjaśnił dr Feldman, europejskie regiony zaawansowanych technologii, które wykorzystują wykwalifikowaną siłę roboczą wymagają stałego dopływu wykwalifikowanych pracowników, choć ten dopływ został częściowo zablokowany przez brak kwalifikacji. - W niektórych przypadkach rdzenni mężczyźni zdominowali źródła zasilające rynki wykwalifikowanej siły roboczej. Starzejąca się Europa wymaga, aby więcej kobiet i imigrantów weszło na rynki pracy. Równouprawnienie i efektywność są ze sobą powiązane, co oznacza, że należy przezwyciężyć przeszkody w zapewnianiu większego zróżnicowania pod katem płci i pochodzenia etnicznego - wyjaśnił dr Feldman. Projekt RISESI zidentyfikował zatem potencjalne obszary, w których można opracować politykę mającą za zadanie wspomaganie kobiet i imigrantów we wchodzeniu na rynek pracy, dotyczącą takich działań jak zmiana przestarzałego prawa, wzmacnianie wsparcia dla związków zawodowych i spółdzielni pracy, uruchamianie specjalnych programów wsparcia w zakresie przekazywania specjalistycznej wiedzy oraz kontakt z nauką i techniką na różnych etapach życia pracowników i studentów. Na przykład emerytowani specjaliści mogliby przekazywać specjalistyczną wiedzę studentom uniwersytetów, ci zaś mogliby to robić w stosunku do uczniów szkół średnich. Należy także dokonać reformy przepisów prawa, które ułatwiałyby możliwości monitorowania przypadków odgradzania imigrantów od rynku pracy przez pracodawców, zaś zmienione programy praktyk miałyby docierać do kluczowych grup. Jeśli chodzi o zachęcanie kobiet do podejmowania pracy w sektorze ICT, mogą w tym pomóc płatne urlopy rodzicielskie i elastyczne godziny pracy. Jak stwierdzają partnerzy projektu, rząd czy też polityka korporacyjna powodują, że szkolenia nie są wysiłkiem opłacalnym finansowo. Właściwą rolę mogą tu odegrać zachęty podatkowe w zakresie szkoleń i dotacje dla systemu pomocy rodzinie. Przedsiębiorczość wśród kobiet i mniejszości etnicznych jest obecnie hamowana przez brak kapitału do wspierania nowych przedsięwzięć. Na koniec, projekt RISESI wskazuje na fakt, że bardziej zróżnicowana i przyjazna dla człowieka architektura na terenach miejskich w mogłaby przyczyniać się do społecznej integracji i budowania kapitału społecznego tak, aby imigranci lub ich dzieci mogli nawiązać stosunki ze specjalistami wykształconymi w zakresie nauk ścisłych lub techniki. Chociaż projekt zakończył się w kwietniu 2005 r., partnerzy finalizują obecnie formułowanie zaleceń dotyczących potencjalnych możliwości rozwoju.
