Grube uda przyczyną uszkodzeń protez Jak dowodzą autorzy międzynarodowego badania, wielkość ud u osób otyłych może przyczyniać się powstawania uszkodzeń protez kości biodrowej. Naukowcy pracujący pod kierunkiem Uniwersytetu Iowa w USA dokonali symulacji przesunięć biodra i zaobserwowali, że im większy obwód uda o... Jak dowodzą autorzy międzynarodowego badania, wielkość ud u osób otyłych może przyczyniać się powstawania uszkodzeń protez kości biodrowej. Naukowcy pracujący pod kierunkiem Uniwersytetu Iowa w USA dokonali symulacji przesunięć biodra i zaobserwowali, że im większy obwód uda otyłej osoby, tym większe prawdopodobieństwo utraty stabilności stawu biodrowego. Autorzy badania dowodzą na łamach czasopisma Clinical Orthopaedics and Related Research, że chirurdzy powinni zmodyfikować procedury operacyjne, aby ograniczyć ryzyko przemieszczenia biodra u otyłych pacjentów. Zauważają także, że należałoby rozważyć stosowanie protez o innej konstrukcji. "Wykazaliśmy, że uda chorobliwie otyłych pacjentów są tak duże, że odsuwają się od siebie, powodując wypadanie protezy z gniazda", mówi szef badania Jacob Elkins, doktorant na Uniwersytecie Iowa. "Badania pokazują, że przypadki przemieszczeń są nawet 6,9-krotnie częstsze u pacjentów chorobliwe otyłych niż u pacjentów o normalnej masie ciała". Wstawienie protezy całego biodra pozwala przywrócić możliwość normalnego poruszania się wielu chorym. Dane Instytutu Zdrowia i Ochrony Konsumenta we Wspólnym Centrum Badawczym Komisji Europejskiej pokazują, że każdego roku operację wystawienia protezy biodrowej przechodzi około miliona osób, natomiast według danych amerykańskiego Narodowego Instytuty Artretyzmu oraz Chorób Układu Mięśniowo-Szkieletowego i Skóry (NIAMS) w USA liczba ta sięga 230 tys. Ponad 90% takich osób nie wymaga dalszej opieki ani operacji. Problemy zaczynają się w przypadku uszkodzenia protezy. Jest ono dla pacjentów bolesne, zarówno fizycznie, jak i finansowo. Według danych sieci Medicare najczęstszą przyczyną takich uszkodzeń jest przemieszczenie. Proteza biodra to mechanizm oparty na zasadzie przegubu kulowego. Działa dokładnie jak ludzki staw biodrowy, z tą różnicą, że pozbawiona jest tkanki łącznej stabilizującej taki staw. Z tego względu może czasem dojść do "wyskoczenia" kuli z gniazda przegubu. Jacob Elkins stworzył model obliczeniowy, który naukowcy wykorzystali do symulacji zachowania się protezy w ciele pacjentów. Przeanalizowano wpływ ścierania się ze sobą ud na protezę podczas wykonywania różnego rodzaju ruchów, od siedzenia po pozycję stojącą. Badano także, w jaki sposób protezy działają w przypadku różnych typów ciała, określając odległość 200 milimetrów między środkami ud jako podstawę do analizy średnic uda dla 8 różnych indeksów masy ciała (od 20 do 55, przy czym 40 oznacza chorobliwą otyłość). Okazało się, że konflikt w tkankach miękkich uda zwiększa ryzyko przemieszczenia w przypadku indeksu masy ciała od 40 wzwyż. Protezy z większą nasadą kości udowej nie poprawiały zasadniczo stabilności połączenia, natomiast ryzyko przemieszczenia ulegało zmniejszeniu po zastosowaniu protezy z trzpieniem udowym o dużym przesunięciu. "Im większe nogi, tym większe obciążenie stawu biodrowego", wyjaśnia Jacob Elkins. "To prosta zasada. Duże uda wywołują nacisk na biodra". Zdaniem naukowców wyniki tych badań należałoby brać pod uwagę przy zabiegach chirurgicznych, aby określić optymalną konstrukcję protezy dla danego pacjenta. "Przede wszystkim można zastosować trzpień udowy o wysokim stopniu przesunięcia", mówi prof. Thomas Brown z Uniwersytetu Iowa. "Trzpień taki jest dłuższy, dzięki czemu skutecznie przenosi ciężar nogi z dala od stawu. Uda musiałyby jeszcze bardziej zbliżyć się do siebie, aby wygenerować siłę skutkującą przemieszczeniem stawu". W badaniu wzięli także udział specjaliści z Politechniki Praskiej.Więcej informacji: Uniwersytet Iowa: http://www.uiowa.edu/ Clinical Orthopaedics and Related Research: http://www.springer.com/medicine/orthopedics/journal/11999 Kraje Czechy, Stany Zjednoczone
