W poszukiwaniu bardziej dokładnych prognoz dotyczących klimatu
Naukowcy zajmujący się klimatem w Europie w znacznym stopniu przyczynili się do wspierania działania instytucji, takich jak Międzyrządowy Zespół do spraw Zmian Klimatu, oraz instrumentów, takich jak Protokół z Kyoto. Głównym przykładem jest projekt CRYOSTAT obejmujący 11 partnerów w Europie, jak również Stany Zjednoczone i Australię. Skupiono się na kriosferze i określaniu stężenia gazów śladowych w atmosferze w przeszłości w zależności od zmian klimatu i warstwy ozonowej w stratosferze. Uniwersytet w Reading, partner projektu CRYOSTAT, ściśle współpracował z innymi organizacjami w celu rozwiązania problemu niezgodności w ocenie potencjału tworzenia efektu cieplarnianego dla związków fluorowęglowodorów. W szczególności podjęto próbę określenia efektywności pochłaniania promieniowania wyrażonych w watach na metr kwadratowy na ppbv (part per billion by volume — liczba cząstek gazu na miliard cząstek powietrza w jednostce objętości). Zwrócono uwagę na rodzaje cząstek pochodzące ze źródeł antropogenicznych, włącznie z czynnikami chłodniczymi, takimi jak HFC134a, HFC23 i innymi. W celu osiągnięcia konsensusu dotyczącego wydajności pochłaniania promieniowania i powiązanych z nimi wartości błędów statystycznych dla wielu związków fluorowęglowodorów użyto pomiarów laboratoryjnych i modeli. W ramach projektu wykryto istotne odstępstwa od wcześniejszych oszacowań i poprawiono odpowiednie wartości. Wyniki projektu CRYOSTAT, które opublikowano w czasopismach naukowych, mogą pomóc w zwiększeniu zaufania do prognoz dotyczących stanu klimatu w przyszłości.
