Usprawnianie systemów uzdatniania wody w Indiach Europejscy i indyjscy badacze przedsięwzięli kroki w celu usprawnienia naturalnych systemów uzdatniania wody, np. filtracji przy brzegu, regulowanego zasilania warstwy wodonośnej i terenów podmokłych w Indiach. Zmiana klimatu i środowisko © Anders Nättorp Zespół projektu SAPH PANI (Enhancement of natural water systems and treatment methods for safe and sustainable water supply in India) wykorzystał lokalne i międzynarodowe ekspertyzy dotyczące zwiększania zasobów wodnych i usprawniania systemów dostarczania wody, zwłaszcza w obszarach miejskich i podmiejskich ze słabą dostępnością wody. Aby osiągnąć zamierzone cele, badacze pracowali nad lepszym poznaniem determinujących wydajność procesów zachodzących w korzeniach, glebie i obszarach wodonośnych w regionach docelowych. Wzięli także pod uwagę usuwanie wody oraz istotne parametry wpływające na jej jakość, takie jak bakterie chorobotwórcze i odpowiadające im wskaźniki oraz zawartość substancji organicznych, odżywczych i metali. Członkowie konsorcjum zbadali również technologie w zakresie filtracji przy brzegu, regulowanego zasilania warstwy wodonośnej i naturalnych systemów uzdatniania wody w dziewięciu lokalizacjach w różnych częściach subkontynentu indyjskiego. W ramach projektu SAPH PANI uzyskano wiedzę na temat wydajności filtracji przy brzegach rzek zależnej od sposobu działania i projektu. Poszerzono możliwości zastosowania technologii dzięki ocenie zagrożenia powodzią oraz opracowaniu konstrukcji i innych środków zabezpieczających przed powodzią. Zidentyfikowano nowe miejsca do filtracji przy brzegu po opracowaniu ich charakterystyki. Wydajność regulowanego zasilania warstwy wodonośnej zmierzono w niezawodny sposób po uzyskaniu wyników z badań w terenie i rezultatów modelowania. W ramach projektu zyskano nowe informacje na temat wpływu regulowanego zasilania warstwy wodonośnej na jakość oraz wzbogacono ograniczone do tej pory dane na ten temat. Wykonano pełną inwentaryzację publicznych indyjskich naturalnych systemów uzdatniania wody i poddano analizie 41 struktur wykorzystujących 5 różnych technologii. Wstępne próby na tworzonych terenach podmokłych wspomogą planowanie i projektowanie struktur naturalnych systemów uzdatniania wody, w tym procesów po uzdatnianiu wody w celu zwiększenia możliwości recyklingu wody i jej ponownego użycia. Przygotowano także zalecenia w zakresie różnych opcji wykorzystania wody po jej uzdatnieniu. Oceny docelowe różnych czynników umożliwiły przygotowanie zaleceń i zrównoważonych modeli biznesowych. Przykładem może być naturalny system uzdatniania wody zarządzany przez społeczności lokalne. Zapewni to wodę do nawadniania terenów oraz do pojenia bydła, co przyczyni się do wzrostu dochodów. Członkowie zespołu projektowego opublikowali 30 artykułów w pismach naukowych oraz przygotowali podręcznik "Saph Pani Handbook" (Podręcznik projektu Saph Pani), w którym zaprezentowano podsumowanie najważniejszych wyników i pozytywnych rezultatów. W celu rozpowszechniania informacji opracowano witrynę internetową projektu, newslettery, ulotki dla obywateli, kursy tematyczne, spotkania dla zainteresowanych oraz ponad 40 innych wydarzeń. Całe przedsięwzięcie zakończyło się konferencją SAPH PANI, w której uczestniczyli indyjski Minister ds. Zasobów Wodnych, ponad 100 zaproszonych naukowców i decydenci wysokiego szczebla. Słowa kluczowe Uzdatnianie wody, Indie, filtracja przy użyciu brzegów rzek, regulowane zasilanie warstwy wodonośnej, tereny podmokłe, zasoby wodne
