Badania ukazują ekologiczne powiązania między wielorybami a krylem Półwysep Antarktyczny zamieszkuje wiele drapieżników polujących na kryl antarktyczny (Euphausia superb), gatunek występujący w Oceanie Południowym, który przypomina bezkręgowe krewetki i żyje w ławicach. Niemniej brakowało danych na temat ekologicznych powiązań między wieloryb... Półwysep Antarktyczny zamieszkuje wiele drapieżników polujących na kryl antarktyczny (Euphausia superb), gatunek występujący w Oceanie Południowym, który przypomina bezkręgowe krewetki i żyje w ławicach. Niemniej brakowało danych na temat ekologicznych powiązań między wielorybami a krylem oraz informacji o "super skupiskach" kryla na zachodnim Półwyspie Antarktycznym (WAP)... do dnia dzisiejszego. Francusko-amerykański zespół badawczy odkrył wyjątkowo gęste skupisko humbaków (Megaptera novaeangliae) żerujących na super skupisku kryla antarktycznego. W czasopiśmie PLoS ONE zaprezentowano skupisko kryla, które jest największe wśród raportowanych w ciągu ponad dwóch dekad oraz największe zagęszczenie humbaków, jakie kiedykolwiek udokumentowano. Naukowcy z Laboratoire d'Océanographie Physique et Biogéochimique (LOPB) przy Centre national de la recherche scientifique (CNRS), z Université de la Méditerranée we Francji oraz z Laboratorium Morskiego przy Uniwersytecie Duke w USA twierdzą, że ich odkrycia rzucają nowe światło na oddziaływanie szybkich zmian klimatu na region. Zespół śledził super skupisko wielorybów i kryla w maju 2009 r., podczas sześciotygodniowej ekspedycji do Zatoki Wilhelminy i okalających ją wód. "Tak niewiarygodnie gęstego skupiska wielorybów i kryla nigdy jeszcze nie zaobserwowano na tym obszarze o tej porze roku" - mówi profesor Douglas Nowacek z Uniwersytetu Duke i naczelny autor raportu z badań. Wcześniejsze badania koncentrowały się na żerowiskach wielorybów zlokalizowanych na wodach bardziej oddalonych od wybrzeża, w czasie lata na półkuli południowej. W Zatoce Wilhelminy naukowcy naliczyli 306 humbaków (około 5,1 wieloryba na kilometr kwadratowy). Według ich relacji jest to największe zagęszczenie, jakie kiedykolwiek zarejestrowano. Biomasa kryla została obliczona na około 2 mln ton. Odnotowano również, że niewielkie, unoszące się fragmenty kaszy lodowej pokrywały zaledwie jedną dziesiątą zatoki. Rok po pierwszej obserwacji zespół odnotował podobne liczby. Naukowcy są przekonani, że postępujący zimą lód na morzu pokrywał do maja większą część zatoki i fiordów półwyspu, skutecznie chroniąc kryl i zmuszając humbaki do polowania na żywność gdzie indziej. Jednak szybkie zmiany klimatu oddziałujące na ten obszar w ciągu ostatnich 50 lat zminimalizowały zasięg pokrywy lodowej i opóźniły jej coroczne pojawienie się - zauważa profesor Nowacek. "Brak pokrywy lodowej to dobra wiadomość dla wielorybów w perspektywie krótkoterminowej, bowiem zapewnia im uczty ze wszystkiego, co się nadaje do zjedzenia, gdyż kryl migruje co noc pionowo w kierunku powierzchni zatoki" - podkreśla Ari Friedlaender z Uniwersytetu Duke, współautor raportu z badań. "Aczkolwiek to zła wiadomość w perspektywie długofalowej dla obydwu gatunków oraz dla tego wszystkiego w Oceanie Południowym, co jest uzależnione od kryla." Kryl migruje w czasie jesieni na półkuli południowej z otwartych wód oceanicznych, przenosząc się do zatok i fiordów obfitujących w fitoplankton. Tutaj ławice znajdują schronienie pod pokrywą lodową, gdzie młode żerują i rozwijają się. "Zmiany w fizycznej strukturze ekosystemu morskiego wokół Półwyspu Antarktycznego mogą mieć daleko idący wpływ nie tylko na obfitość kryla i wielorybów fiszbinowych, ale również na ekologiczne interakcje między wszystkimi drapieżnikami kryla a ich żerem" - czytamy w raporcie. "Nasze obserwacje wskazują, że humbaki i ich żer współwystępują w super skupiskach późnym latem w zatokach i fiordach wzdłuż WAP. Działania polegające na monitoringu rozmieszczenia, liczebności i dynamiki tych wielorybów powinny wyjaśnić te duże skupiska." Jeżeli chodzi o to, co przyniesie przyszłość, naukowcy postarają się określić, w jaki sposób zmiany w morskiej pokrywie lodowej wpływają na ekologię żerowania humbaków i innych drapieżników w perspektywie krótkofalowej oraz dynamikę populacji kryla w perspektywie długofalowej. Naukowców niepokojem napawa również rosnąca presja na komercyjne połowy kryla. "Brak wyjaśnienia skutków zmian klimatu dla tej dynamiki osłabi naszą zdolność do zrozumienia zmian w stałej biomasie kryla antarktycznego oraz przewidywania odbudowy populacji wielorybów w następstwie stulecia nieumiejętnego zarządzania i nadmiernej eksploatacji" - podsumowują autorzy. Wkład w badania wnieśli naukowcy z Połączonego Instytutu Badań Morskich i Atmosferycznych Uniwersytetu Hawajskiego i z Uniwersytetu w Massachusetts, USA.Więcej informacji: PLoS ONE: http://www.plosone.org/home.action Uniwersytet Duke: http://www.duke.edu/ Laboratoire d'Océanographie Physique et Biogéochimique (LOPB): http://www.com.univ-mrs.fr/LOB/ Kraje Francja
