Wyznaczanie trendów w nauce: Usuwanie dwutlenku węgla z atmosfery może mieć jedynie ograniczony wpływ na oceany
Z dnia na dzień zbliża się ostateczny termin podjęcia poważnych działań mających zapobiec katastrofalnej zmianie klimatu. Wiele osób liczy, że nauka, w szczególności geoinżynieria, znajdzie cudowne rozwiązanie, dzięki któremu wydobędziemy się z tarapatów albo przynajmniej zyskamy trochę czasu. Jednak wyniki niedawno przeprowadzonych badań sugerują, że usuwanie dwutlenku węgla (CDR) – geoinżynieryjna technika odsysania CO2 z atmosfery – może tak naprawdę stanowić jedynie ograniczoną odpowiedź na problem. Badania prowadzone pod kierunkiem Sabine Mathesius z Poczdamskiego Instytutu Badań nad Wpływem Klimatu w Niemczech poświęcone były analizie długofalowej reakcji oceanów na usuwanie CO2 z atmosfery. Analizując pH, temperaturę i tlen rozpuszczony, naukowcy ustalili, że nawet po kilku stuleciach stosowania CDR, minione emisje CO2 nadal „wywierać będą istotny wpływ na środowisko morskie”. Przedmiotem badań, z których relacja ukazała się w tym tygodniu w »Nature Climate Change«, nie były stosowane technologie, tylko testowanie potencjalnego oddziaływania CDR. Zespół przeprowadził symulację wpływu dwóch masowych interwencji CDR o odmiennym tempie ekstrakcji CO2 – w ramach pierwszej przyjęto usuwanie 5 gigaton, a drugiej 25 gigaton dwutlenku węgla z atmosfery rocznie w scenariuszu wysokich emisji (ścieżka reprezentatywnych koncentracji (RCP) 8.5). Naukowcy obalili dwie hipotezy. Pierwszą, wedle której CDR jest w stanie przywrócić warunki sprzed ery przemysłowej w oceanach poprzez obniżenie stężenia atmosferycznego CO2 do poziomu preindustrialnego oraz drugą, zgodnie z którą wysokie wskaźniki emisji CO2, po których nastąpi CDR, wywierają długofalowe skutki na oceany, podobne do tych ze scenariusza niskich emisji (RCP 2.6). Po usunięciu w ramach symulacji 5 gigaton rocznie, naukowcy stwierdzili, że korzyści dla środowiska były zaskakująco niewielkie. W szczególności CDR miała trudności z cofnięciem zakwaszania oceanów. Magazyn »Science« donosi, że:(odnośnik otworzy się w nowym oknie) „Bez CDR powierzchniowe pH zostałoby do roku 2200 obniżone o 0,75 jednostek, a z CDR zakwaszanie spadłoby o 0,7 jednostek”. Kiedy naukowcy przeprowadzili symulację tego, co by się stało przy usuwaniu 25 gigaton dwutlenku węgla z atmosfery rocznie, począwszy od 2150 r., ustalili, że powierzchniowe pH oceanów zostałoby przywrócone, ale dopiero w roku 2300. Naczelna autorka, Mathesius, w wypowiedzi dla »Science« stwierdziła: „Spodziewałam się, że CDR wywrze większy skutek”. Magazyn »Science« wyjaśnia, że głównym powodem tego rozczarowującego wskaźnika reakcji jest fakt, że CDR usuwa CO2 z atmosfery i nie jest w stanie wpłynąć na dwutlenek węgla zamknięty w oceanicznych głębinach, któremu powrót na powierzchnię zajmuje tysiące lat. »Science« dodaje: „Symulacje na papierze pokazują, że masowe i niezwłoczne obniżenie emisji dwutlenku węgla wywarłoby znacznie silniejszy wpływ, ograniczając zakwaszenie do roku 2100 do jedynie 0,2 jednostki”. Współautor, Ken Caldeira, którego macierzystą placówką jest Carnegie Institution w USA, w wypowiedzi dla »The Guardian« zauważył:(odnośnik otworzy się w nowym oknie) „Co ciekawe, okazuje się, że przy utrzymaniu scenariusza ‘wszystko po staremu’ do roku 2150, usuwanie nawet tak ogromnych ilości CO2 z atmosfery nie pomoże zbytnio oceanom – po tym jak zakwaszone wody znalazły się na ogromnych głębokościach za sprawą cyrkulacji oceanicznej na wielką skalę, będą niedostępne przez wiele stuleci, niezależnie od tego, jaka ilość CO2 zostanie usunięta z atmosfery”. »The Guardian« cytuje także współautora, Hansa Joachima Schellnhubera, który udzielił srogiego napomnienia tym wszystkim, którzy nadal mają nadzieję na technologiczny cud, zamiast niezwłocznie redukować emisje CO2: „W głębinach oceanów chemiczne echo zanieczyszczenia CO2 z tego wieku odbijać się będzie przez tysiące lat. Jeżeli nie podejmiemy na czas działań mających obniżyć emisje, zgodnych z celem 2 stopni Celsjusza, nie będziemy w stanie zachować życia oceanicznego, takiego jakie znamy”. Więcej informacji: http://www.nature.com/nclimate/journal/vaop/ncurrent/full/nclimate2729.html(odnośnik otworzy się w nowym oknie)
Kraje
Niemcy