Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-06-18

SYnthesis and functionality of chalcogenide NAnostructures <br/>for PhaSE change memories

Article Category

Article available in the following languages:

Niezwykłe materiały, które mogą wyprzeć pamięci flash

Dzięki pamięci flash NAND, wynalezionej w 1987 r., praktycznie wszystkie urządzenia elektroniczne stały się mniejsze, szybsze i trwalsze, jednak technologia ta osiąga obecnie swoje granice, jeśli chodzi o miniaturyzację. Pamięci PRAM to najbardziej obiecująca technologia pamięci nowej generacji na rynku, dzięki której użytkownicy mogą już wkrótce uzyskiwać dostęp do danych z szybkością kilku gigabajtów na sekundę.

Gospodarka cyfrowa icon Gospodarka cyfrowa

Pomimo obecności praktycznie na całym rynku pamięci nieulotnych, technologia NAND nie pozwala na osiągnięcie rozmiarów poniżej 20 nm. Ma także ograniczenia w zakresie prędkości i trwałości (liczby cykli zapisu/wymazywania). Wszystkie nanourządzenia mające trafić na rynek będą wymagały nowych rozwiązań. Pamięci PRAM cechują się mniejszymi opóźnieniami i większą trwałością. Wykorzystują przede wszystkim szkło chalkogenkowe, które jest szybko podgrzewane i zmienia fazę z krystalicznej na amorficzną i odwrotnie. Faza krystaliczna (1 w systemie binarnym) ma bardzo niski opór, a faza amorficzna (0 w systemie binarnym) ma bardzo wysoki opór. Założeniem finansowanego ze środków UE projektu SYNAPSE (Synthesis and functionality of chalcogenide nanostructures for phase change memories) było zbadanie potencjału nowych nanostrukturalnych chalkogenkowych PCM w celu zmniejszenia ich rozmiarów, poboru mocy i kosztów. Naukowcy koncentrowali się na wykorzystaniu metaloorganicznego osadzania chemicznego z fazy gazowej (MOCVD) umożliwiającego kontrolowanie składu materiału, poprawę czystości, zwiększenie szybkości osadzania oraz uelastycznienie produkcji przemysłowej. Na różnych podłożach, MOCVD było wykonywane przy pomocy dwóch różnych metod "oddolnych": wzrostu selektywnego oraz VLS (vapour–liquid–solid). Celem było uzyskanie nanoprzewodów ulegających przemianie fazowej, czy to jedno- (rdzeń), czy dwumateriałowych (struktura rdzeń-powłoka). Badanymi materiałami były chalkogenki oparte na indzie i germanie. Szeroko zakrojone prace związane z modelowaniem i symulacjami dostarczyły danych na temat struktury i zachowania się materiałów. Symulacje przeprowadzone na modelach metodą elementów skończonych umożliwiły naukowcom dokładne zbadanie wpływu przenikania ciepła i kształtu nanoprzewodów na komórki pamięci. Techniki przetwarzania i wzrostu nanoprzewodów zbadano eksperymentalnie, koncentrując się na tellurku germanu i antymonu (jednym z najczęściej stosowanych chalkogenków w pamięciach PRAM), a także na osadzaniu In-Ge-Te oraz In-Ge-Te, odznaczających się wyższą stabilnością termiczną. W miarę jak pamięci SSD sięgają kresu swoich możliwości, stworzenie systemów pamięciowych wykorzystujących materiały PCM pozwoliłoby przezwyciężyć ograniczenia technologii flash. Udoskonalenie technik produkcji, ulepszone prekursory umożliwiające formowanie struktur urządzeń pamięciowych, mniejszy pobór mocy i skuteczne rozwiązania zwiększające zachowanie danych to kluczowe czynniki dla konkurencyjności technologii pamięci PRAM.

Słowa kluczowe

Pamięć PRAM, Ge-Sb-Te, In-Sb-Te, nanoprzewody z In-Ge-Te, samoorganizacja MOCVD, symulacje przejścia fazowego

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania