Cichsze samoloty o zasięgu regionalnym
Analogia akustyczna, nakierowana na zdefiniowanie formalnego powiązania między cechami przepływu nieustalonego a równoważnymi źródłami hałasu w przepływie, w istocie rzeczy oddziela propagację hałasu od jego wytwarzania. Umożliwia to oddzielenie procesu rozwiązania przepływu od analizy akustycznej. Alternatywa, polegająca na bezpośrednim obliczeniu numerycznym tak pól hydrodynamicznych, jak i akustycznych, okazuje się jednak niepraktyczna z uwagi na zaporowe koszty procesorów dla hałasu wytwarzanego przez podwozie przy realistycznych liczbach Reynoldsa i Macha. W tym kontekście dwie instytucje badawcze połączyły posiadaną wiedzę specjalistyczną w zakresach obliczeniowej dynamiki płynów (CFD) oraz akustyki obliczeniowej z finansowaniem przez UE projektu NOISETTE (Landing gear noise attenuation). Celem było dostarczanie dostosowanych rozwiązań dla analizy aeroakustycznej dla odznaczających się niskim hałasem konfiguracji podwozi przednich dla samolotów regionalnych. Partnerzy projektu zaproponowali metodologię opartą na połączeniu najnowocześniejszego solwera CFD Argo (do wykonywania wysokiej jakości symulacji aeroakustycznych) oraz Virtual.Lab (do przewidywania propagacji akustycznej). Ta metodologia odznacza się potencjałem umożliwiającym dokonanie zasadniczego przełomu technologicznego w dziedzinie projektowania podwozi nakierowanego na minimalne generowanie hałasu i przewidywanie skutków instalacji. Najpierw partnerzy projektu wykonali analizę aeroakustyczną wyjściowej geometrii zaprojektowanej przez dwie firmy lotnicze. Celem badania było dostarczanie najbardziej wszechstronnego obrazu kluczowych elementów zespołu podwozia przedniego w zakresie emisji hałasu. Na podstawie wyników analizy hałasu badacze zdefiniowali dwie konfiguracje o niskim hałasie jako najlepsze strategie ograniczania hałasu. Konfiguracje mieściły się w granicach określonych przez włoskie centrum badań lotniczych. Pierwsze opracowanie zespołu projektu NOISETTE było skoncentrowane na górnej części podwozia, w której interceptor jest formowany przez regulację przednich drzwiczek otworu przedziału. W drugim projekcie dolna część podwozia jest wyposażona w cztery nakrywki wnęk nitów oraz owiewkę między dwoma kołami. Oddziaływanie hałasu wytwarzanego przez samoloty na środowisko stanowią jedną z głównych obaw w odniesieniu do rozwoju lotnisk regionalnych. Metodologia projektu będzie miała niewątpliwie istotny wpływ na rozwój zrównoważonych samolotów regionalnych, umożliwiając osiągnięcie celów koncepcji ekologicznego samolotu regionalnego odnoszących się do lekkich, cichszych konfiguracji.
Słowa kluczowe
Samolot o zasięgu regionalnym, podwozie, obliczeniowa analiza aeroakustyczna, konfiguracje o niskim poziomie hałasu