Udoskonalenie technologii geoinformacji na rzecz zaprezentowania dziedzictwa
Coraz częściej korzysta się z supernowoczesnej technologii geoinformacji w celu zwiększania dostępu opinii publicznej do dziedzictwa kulturowego i naukowego. Jedna z inicjatyw w tej dziedzinie jest finansowany przez UE projekt CULTURALGEOSEMANTICS (Geosemantics for cultural heritage documentation – Domain specific ontological modelling and implementation of a cultural geosemantic information system based on ISO specifications), którego celem było zintegrowanie semantycznych aplikacji w zakresie dziedzictwa kulturowego z profesjonalną geoinformacją. W projekcie podjęto się stworzenia systemu informacji geosemantycznych dotyczących kultury przy użyciu najnowocześniejszych narzędzi semantycznych, zdolnych do formułowania zapytań przestrzennych i integracji danych w środowiskach chmury w ramach projektu Semantic Web. W ujęciu technicznym, w projekcie opracowano rozszerzenie dla referencyjnego modelu konceptualnego CIDOC (CRM, Conceptual Reference Model) w zakresie dokumentacji dotyczącej dziedzictwa kulturowego, na podstawie normy ISO 19100. Pracowano z użyciem rozszerzenia CRMgeo, tworząc ontologię łączącą CRM CIDOC z GeoSPARQL (dla zbiorów danych przestrzennych) oraz z modelem CRMarchaeo, który obsługuje społeczność archeologiczną. W roku 2014 modele CRMarchaeo i CRMscience zostały zatwierdzone przez komitet ICOM-CIDOC jako zalecenia na rzecz rozwijania tysięcy aplikacji geoinformatycznych w ramach projektu Semantic Web. Przetarło to szlak dla przyszłego rozwoju rozszerzenia CRMgeo, które z powodzeniem przetestowano w zakresie badania historii działalności górniczej we wschodnich Alpach, a także w Austrii pod kątem wzajemnego referencjonowania nazw miejsc. W rezultacie rozszerzenie CRMgeo uzupełnia lukę między przedstawieniem ontologicznym dziedzictwa kulturowego i szczegółowymi informacjami geometrycznymi. To pomaga użytkownikom różnicować między zjawiskami dostrzegalnymi, które zajmują wolumeny czasoprzestrzenne, a światem opisywanym przez informacje przy użyciu geometrii, co reprezentuje prawdopodobnie istotną zmianę paradygmatu w dostępie do informacji czasoprzestrzennych. Mówiąc prościej, technologia ta pomoże zintegrować zbiory danych archeologicznych z różnych szkół archeologicznych, metodologie i ramy czasu, pozwalając uzyskać pełniejszy obraz. Połączenie danych dotyczących dziedzictwa kulturowego i geoinformacji za sprawą technologii semantycznych będzie przydatne dla środowiska akademickiego, a potencjalnie także dla portali turystycznych w sieci oraz wystaw muzealnych. Zgodnie z oczekiwaniami pozytywnie wpłynie to na kształcenie społeczeństwa i docieranie do różnych grup docelowych w bardziej graficzny i zajmujący sposób.
Słowa kluczowe
Geoinformacja, system informacji geosemantycznych, dziedzictwo kulturowe, modelowanie ontologiczne, CRMgeo