Nowy trik na bozon Higgsa?
Dla zespołu tych badaczy odkrycie bozonu Higgsa w eksperymentach ATLAS i CMS (Compact Muon Solenoid) w ośrodku Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) oznaczało początek poszukiwań zmierzających do ustalenia, czym jest nowo odkryta cząstka. Jedną z ważnych własności, którą starali się określić, było to, w jaki sposób ulega ona rozpadowi. Teoria przewiduje, że bozon Higgsa żyje bardzo krótko i rozpada się na kilka różnych cząstek elementarnych. Jak dotąd potwierdzono rozpad na różne rodzaje bozonów cechowania — cząstek elementarnych będących nośnikami oddziaływań. Inna rodzina cząstek, fermiony, tworzy materię. Zgodnie z modelem standardowym fizyki cząstek elementarnych fermiony (podobnie jak taony, elektrony i kwarki) uzyskują masę w ten sam sposób co bozony (tzw. mechanizm Brouta-Englerta-Higgsa). Bozon Higgsa mógłbym zatem rozpadać się bezpośrednio albo na bozony, albo na fermiony. Podczas realizacji projektu ATLASHIGGS2TAUS (ATLAS Higgs to taus) dowiedziono na podstawie wyników eksperymentu ATLAS, że bozon Higgsa rozpada się rzeczywiście na taony. To ważne odkrycie było możliwie dzięki starannemu przeanalizowaniu danych uzyskanych w latach 2010-2012 w LHC. Dopiero nowe dane pozwolą jednak na określenie, czy zostaje zachowana zgodność z aktualnym modelem czy też potrzebny jest inny model teoretyczny. LHC wznowił pracę w 2015 r. i ma dostarczyć wielokrotnie więcej danych niż podczas poprzednich badań. Fizycy biorący udział w projekcie ATLASHIGGS2TAUS pomogli w udoskonaleniu oprogramowania do rekonstrukcji taonów, stosowanego do analizy pomiarów ATLAS, dzięki czemu przyczynili się do sprawnego wznowienia prac. Wszystkie badania prowadzono we współpracy z eksperymentem ATLAS, realizowanym przez fizyków z 38 krajów.
