Bioskorupa — szersze rozumienie "skóry" Ziemi
Na terenach suchych żyją organizmy takie jak mchy, porosty i sinice, które wpływają na działanie ekosystemów. Ich różnorodność funkcjonalna (kluczowa koncepcja w badaniach ekologicznych) wykorzystywana jest jako wskaźnik usług ekosystemowych. Celem inicjatywy BCSES (Functional diversity of biocrusts: Towards ecosystem services quantification in drylands) było dokładne zrozumienie znaczenia tych organizmów (bioskorupy) dla ekosystemów terenów suchych. Uczeni przeprowadzili intensywne i ekstensywne prace terenowe i laboratoryjne, a także zaawansowane analizy statystyczne. Testowano wpływ cech funkcjonalnych bioskorupy na ekosystemy oraz rolę czynników środowiskowych w składzie biorskorupy. Uzyskane informacje przydadzą się do budowy modelu umożliwiającego prognozowanie proporcji składników bioskorupy. Uczestnicy projektu BCSES stwierdzili występowanie licznych bioskorup zależnie od zmian środowiskowych, takich jak zaburzenia klimatyczne w regionie Morza Śródziemnego, od poziomu ekosystemów do poziomu jednostek funkcjonalnych. Zespół stwierdził też, że bioskorupa dominuje w regionach o średniej i wysokiej suchości. Ustalono również, że ilość bioskorup zależy od różnych i) właściwości gleb, takich jak tekstura i pH, oraz ii) od użytkowania pastwisk, które może wpływać na obieg substancji odżywczych oraz dynamikę wody i temperatury na styku między glebą i atmosferą w tych środowiskach. Wiedza ta umożliwia opracowanie zintegrowanych modeli oceny usług ekosystemowych na terenach suchych, na przykład opisujących, w jaki sposób wypas bydła wpływa na usługi ekosystemowe świadczone przez bioskorupę. Omawiane prace powinny przyczynić się do ochrony i odbudowy społeczności organizmów bioskorupy oraz poprawy funkcjonowanie gleby i usług na terenach ubogich w zasoby naturalne.
Słowa kluczowe
Bioskorupa, tereny suche, różnorodność funkcjonalna, BCSES, ekosystem
