Nowe media i sport niepełnosprawnych
Ważne międzynarodowe zawody dla niepełnosprawnych sportowców są organizowane przez różne miasta. Jednakże niewiele wiadomo na temat długotrwałego wpływu tego typu wydarzeń na społeczności miast-gospodarzy. W ramach finansowanego ze środków UE projektu LONTOR (An investigation of the impact of multi-platform media coverage of the 2012 London Paralympic Games and the 2015 Toronto Parapan American Games upon perceptions of disability) zbadano postawy wobec niepełnosprawności oraz użycie technologii medialnych do relacjonowania dużych wydarzeń sportowych. Naukowcy przeprowadzali ankietę przez kilka miesięcy wśród mieszkańców wschodniego Londynu i Greater Toronto Area. Temat tożsamości, mediów, niepełnosprawności i włączenia społecznego okazał się być złożony i wywoływać napięcie. Badanie pokazało, że korzystanie z multimediów jest rozpowszechnione, ale też stale się zmienia. Wyniki pokazują, w jaki sposób kibice śledzą wydarzenia sportowe. Twitter był ważnym źródłem informacji, ale korzysta z niego coraz mniej osób. Coraz więcej kibiców woli oglądać wydarzenia sportowe na smartfonach niż na innych urządzeniach: 35% w Londynie i 38% w Toronto. Mimo że tradycyjne media, takie jak radio i telewizja nadal pozostają ważne dla niektórych respondentów, nowe media stają się silnym konkurentem. Większość uczestników posiada ograniczoną wiedzę dotyczącą wydarzeń sportowych. Ponad 26% respondentów z Londynu nigdy wcześniej nie słyszało o igrzyskach paraolimpijskich. Niemal połowa respondentów z Toronto nie słyszała o igrzyskach para-panamerykańskich. W obu przypadkach ponad 80% respondentów nie znało celu klasyfikacji w sporcie niepełnosprawnych. Po zakończeniu obu wydarzeń niewielu potrafiło wymienić nazwiska lub osiągnięcia sportowców. Nie śledzili także informacji na temat sportowców po zakończeniu igrzysk. Sytuacja jest podobna do mniej popularnych dyscyplin olimpijskich, takich jak szermierka, czy rzut dyskiem. W Wielkiej Brytanii, kraju, który zapoczątkował igrzyska paraolimpijskie, brytyjscy sportowcy są bardziej rozpoznawani niż sportowcy w Kanadzie. Pomiędzy 31 a 55% Brytyjczyków odpowiedziało, że zna brytyjskich sportowców, podczas gdy tylko 0–8% Kanadyjczyków rozpoznało sportowców ze swojego kraju. Wyniki projektu będą przydatne dla różnych organów zarządzających w dziedzinie sportu niepełnosprawnych. Wyniki wskazują, że priorytety tych organów różnią się od ogólnego interesu publicznego w zakresie sportu niepełnosprawnych.
Słowa kluczowe
Wydarzenia sportowe, niepełnosprawność, LONTOR, przekaz medialny, igrzyska paraolimpijskie, igrzyska para-panamerykańskie
