Technologia wirtualnej rzeczywistości umożliwiająca lepsze podejmowanie decyzji podczas konstruowania zoptymalizowanych, bezpieczniejszych kokpitów
Uwzględnienie czynnika ludzkiego w fazie projektowania jest kluczem do zapewnienia niezawodności i odporności systemów lotniczych, zarówno z perspektywy operacyjnej, jak i tolerancji błędów. Dotychczasowe podejście do projektowania kokpitów obejmowało tworzenie fizycznych prototypów związanych z symulacją lotu lub urządzeń awionicznych, rejestrowanie działań pilota oraz ocenę projektów na piśmie przez ekspertów ds. analiz, co zajmowało dużo czasu i generowało wysokie koszty. Alternatywą jest technologia VR połączona z analizą czynności wykonywanych przez człowieka i obciążenia kognitywnego. W ramach finansowanego ze środków UE projektu i-VISION (Immersive semantics-based virtual environments for the design and validation of human-centred aircraft cockpits) zaproponowano nowe podejście do projektowania kokpitów oparte na technologii VR i stworzeniu bazy wiedzy na temat czynności wykonywanych przez człowieka i procedur lotniczych, która może być odczytana przez maszynę. Partnerzy projektu zdefiniowali, wdrożyli i zatwierdzili rozwiązanie składające się z trzech odrębnych, ale uzupełniających się elementów. Pierwszym z nich jest aplikacja internetowa działająca jako interfejs dla eksperta/inżyniera umożliwiający przeprowadzanie zaawansowanych analiz czynników ludzkich (Human Factors, HF) podczas działań człowieka związanych z różnymi procedurami lotniczymi w wirtualnym kokpicie. Drugi element to ulepszona platforma VR, która jest niedrogim symulatorem wielokrotnego użytku w postaci realistycznej makiety wirtualnej do eksperymentowania z różnymi konfiguracjami kokpitu, dzięki czemu pozwala na ocenę przyszłych konstrukcji kokpitu z uwzględnieniem czynnika ludzkiego. Użytkownicy mogą zanurzyć się w wirtualnym środowisku kokpitu i uczestniczyć w złożonych symulacjach, a ich działania są rejestrowane i przekazywane do dalszej analizy. Trzecim elementem jest wykorzystanie technologii semantycznych do łączenia procedur modelowania i analizy z elementami kokpitu oraz integracji odpowiednich danych. Pozwala to na obserwację przepływu pracy i przesyłanie złożonych zapytań oraz szybką i niedrogą ocenę kokpitu statku powietrznego. Rezultaty projektu i-VISION pomogą w zaawansowanym projektowaniu kokpitów lotniczych poprzez systematyczne wykorzystywanie wiedzy i umożliwienie szybszego i bardziej elastycznego prototypowania. Zmniejszenie zapotrzebowania na tworzenie fizycznych prototypów skróci czas projektowania nowych kokpitów i obniży jego koszty. Rezultatem projektu jest również wspólne środowisko projektowania umożliwiające skuteczną analizę ludzkich działań z wykorzystaniem technologii VR. Przyczyni się to do konstruowania bardziej konkurencyjnych kokpitów dla użytkowników końcowych i zwiększenia bezpieczeństwa statków powietrznych w przyszłości.
Słowa kluczowe
Rzeczywistość wirtualna, czynnik ludzki, I-VISION, środowiska wirtualne oparte na semantyce, kokpity lotnicze zorientowane na użytkownika
