Zamki z piasku wskazówką co do pradawnej technologii budowlanej
Naukowcy odkryli sekret wytrzymałości glinobitki - pradawnej, przyjaznej środowisku technologii budowlanej wykorzystywanej w tak różnych konstrukcjach jak Mur Chiński czy Alhambra w Hiszpanii. Odkrycie, o którym napisano w czasopiśmie Géotechnique, może mieć znaczenie dla sposobów konserwacji historycznych konstrukcji z glinobitki oraz dla budowy nowych tego typu budowli. Glinobitka to mieszanka piasku, żwiru i gliny z niewielką ilością wody, którą ubija się w formach w celu zbudowania ściany. Ostatnio naukowcy z Uniwersytetu w Durham w Wlk. Brytanii wykazali, że tak jak solidny zamek z piasku wymaga niewielkiej ilości wody, aby zachować stabilność, siła glinobitki także związana jest z zawartością wilgoci. Naukowcy poddali ciśnieniu próbki glinobitki w laboratorium. Analizy pokazały, że kiedy zawartość wody w tym materiale jest bardzo niska zasysanie powstające pomiędzy cząsteczkami gleby nadaje konstrukcji wytrzymałości. Według naukowców, jeżeli ściany z glinobitki pozostawione są do wyschnięcia w odpowiednim klimacie, zachowują minimalną ilość wody, która jest źródłem ich wytrzymałości. "Wiemy, że glinobitka wytrzymuje próbę czasu, ale źródło tej wytrzymałości nie było dotychczas w pełni poznane" - komentuje dr Charles Augarde z Wydziału Inżynierii Uniwersytetu w Durham. "Bez tej wiedzy nie jesteśmy w stanie skutecznie konserwować starych budowli z glinobitki, ani projektować opłacalnych nowych budynków. Nasze wstępne testy wskazują, iż główne źródło wytrzymałości związane jest z zawartością wody. Dzięki lepszemu zrozumieniu tego mechanizmu możemy myśleć o wykorzystaniu glinobitki jako ekologicznego materiału do projektowania nowych budynków, jak również o konserwacji dawnych konstrukcji zbudowanych z wykorzystaniem tej technologii." Chińczycy zaczęli wykorzystywać glinobitkę do budowy murów wokół swoich osad około 4.000 lat temu, po czym technologia ta rozpowszechniła się na całym świecie. Wyniki badań prowadzonych przez naukowców z Durham powinny pomóc w konserwowaniu pradawnych budowli i pomników z glinobitki, na przykład poprzez zapobieganie przedostawaniu się zbyt dużej ilości wody do budulca. Tymczasem architekci i budowlańcy coraz przychylniej patrzą na glinobitkę jako materiał do budowy nowych budynków, ponieważ surowce można pozyskiwać lokalnie i nie jest potrzebny cement. Jest to istotne z punktu ochrony środowiska, ponieważ produkcja cementu odpowiada za 5% światowych emisji dwutlenku węgla. "Tego typu badania są niezwykle wartościowe, kiedy w przemyśle budowlanym prowadzi się analizy ekologicznych i tradycyjnych technologii budowlanych w celu zaadaptowania ich do zrównoważonego budownictwa na miarę XXI w." - zauważa Tom Morton, sekretarz Earth Building UK, organizacji promującej konserwację starych i tworzenie nowych budowli z ziemi w Wielkiej Brytanii. "Tego typu niskowęglowe technologie mają dużą szansę powodzenia dzięki połączeniu specjalistycznej wiedzy zdobywanej w badaniach naukowych, jak w przypadku Durham, z handlową znajomością całego sektora i obecnie obserwujemy bardzo interesujące nowinki na tym polu."
Kraje
Zjednoczone Królestwo