Potrzebne nowe narzędzia, by zdjąć brzemię malarii z Afryki
Naukowcy z Wlk. Brytanii wykazali, że dostępne obecnie narzędzia do walki z malarią mogłyby radykalnie zmniejszyć brzemię malarii złośliwej w rejonach Afryki, jeżeli zostałby wdrożony kompleksowy program zrównoważonej interwencji. Odkrycia, opublikowane w czasopiśmie Public Library of Science (PLoS) Medicine, stanowią dorobek projektu TRANSMALARIABLOC (Blokowanie przenoszenia malarii za pomocą szczepień, leków i odpornych komarów - ocena skuteczności i celów), dofinansowanego na kwotę 3 mln EUR z tematu "Zdrowie" Siódmego Programu Ramowego (7PR). W minionej dekadzie podejmowano spore wysiłki, aby ograniczyć przenoszenie malarii w Afryce. Jednak trudno jest dokładnie ocenić, na ile skuteczne są konkretne interwencje. Choć kilka krajów poinformowało o spadku przenoszenia malarii, ta śmiertelna choroba nadal stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego. Według wyników badań, połowa świata jest zagrożona zarażeniem się malarią, która każdego roku pochłania życie niemal 1 miliona osób w subsaharyjskiej Afryce. Zarodziec sierpowy (Plasmodium falciparum), jeden z gatunków Plasmodium wywołujący malarię u ludzi, jest przenoszony przez komary Anopheles, które zwykle kąsają (i wstrzykują śmiercionośne pasożyty) nocą. Dzięki zastosowaniu zaawansowanego modelu symulacji naukowcy byli w stanie wykazać, że powszechne korzystanie z trwałych, nasączonych insektycydem moskitier oraz dostępność terapii kombinowanej artemisininem (ACT) pozwoliłyby osiągnąć próg pasożytów na poziomie 1% w rejonach o niskim lub umiarkowanym poziomie przenoszenia malarii, w których komary raczej pozostają wewnątrz budynków. Model symulacji oparty na indywidualnych przypadkach objął trzy gatunki komarów i prewalencję P. falciparum (malarii złośliwej) w 34 rejonach w całej Afryce, gdzie intensywność przenoszenia choroby jest różna. Naukowcy przeanalizowali skuteczność przejścia na ACT, wprowadzenia moskitier odstraszających insekty, zapewnienia stałej dostępności na rynku moskitier nasączonych insektycydami, regularnych oprysków rezydualnych wewnątrz budynków, sezonowości, masowych badań przesiewowych i leczenia w rejonach o niskim, umiarkowanym oraz wysokim poziomie przenoszenia choroby. Sprawdzili również potencjalny wpływ przyszłej szczepionki. Odkrycia pokazują, że rejony o niskim i umiarkowanym poziomie przenoszenia choroby mogłyby odnieść znaczne korzyści z intensyfikacji interwencji, ale w rejonach o wysokim poziomie przenoszenia choroby, w których komary kąsają głównie na wolnym powietrzu, pilnie potrzebne są nowe narzędzia. Autorzy twierdzą, że zważywszy na obecny zestaw narzędzi, nierealnym jest oczekiwać spadku prewalencji pasożytów poniżej 1% w niektórych rejonach o wysokim poziomie przenoszenia choroby. Nowe interwencje powinny zostać ukierunkowane na komary żyjące na wolnym powietrzu, zwłaszcza Anopheles arabiensis. Proces przenoszenia malarii jest bardzo złożony, stąd pozostaje nadal wiele niewiadomych. Autorzy ostrzegają, że nowy model to jedynie uproszczenie, którego nie można traktować jako ostatecznej prognozy. "Nasz model jest z konieczności uproszczeniem znacznie bardziej złożonej dynamiki leżącej u podstaw przenoszenia malarii i kontrolowania jej, zatem wyniki liczbowe należy interpretować bardziej jako intuicyjny wgląd w potencjalne scenariusze, a nie pełną prognozę tego, co może się stać w danym rejonie" - czytamy w raporcie z badań. Naukowcy pracujący nad projektem TRANSMALARIABLOC oceniają narzędzia korzystające z najnowszej wiedzy w zakresie biologii pasożytów i komarów. Projekt ma stworzyć nowe środowisko dla innowacyjnych badań naukowych nad przenoszeniem malarii.
Kraje
Zjednoczone Królestwo