Badacze rozwiązali fragment zagadki autyzmu
Schemat dziedziczenia zaburzeń ze spektrum autystycznego (ASD) jest złożony. Mimo iż badacze zidentyfikowali u pacjentów z ASD rzadkie zmiany w białkach synaptycznych, podejmowano niewiele prac w kierunku ustalenia, jakie są tego skutki w synapsach oraz interakcje z innymi zmianami genetycznymi... aż do teraz. Zespół europejskich badaczy potwierdził, że mutacje synaptyczne zwiększają ryzyko wystąpienia ASD. Badania przedstawione w czasopiśmie PLoS Genetics, były częściowo finansowane w ramach projektu EUHFAUTISM ("Europejska sieć ds. autyzmu wysokofunkcjonującego: badania translacyjne na próbie dobrze scharakteryzowanej pod kątem fenotypicznym) pod auspicjami programu Neuron-ERA-NET, wspieranego ze środków siódmego programu ramowego (7PR) UE w wysokości niemal 370 000 euro. Pod kierunkiem Instytutu Pasteura z Francji badacze zastosowali połączone podejście genetyczne i neurobiologiczne w celu ustalenia co wpływa na wzrost zagrożenia ASD. Wykryli również, w jaki sposób geny modyfikujące wpływają na tego rodzaju zaburzenia. Zaburzenia ze spektrum autystycznego to heterogeniczna grupa zaburzeń neurorozwojowych o skomplikowanym schemacie dziedziczenia, przejawiających się zaburzeniami interakcji i komunikacji społecznej. Wyróżniają je również zachowania powtarzalne. Według badaczy ASD powstają przed ukończeniem trzeciego roku życia i dotyczą 1% dzieci. Większe ryzyko zaburzeń ze spektrum autystycznego występuje u chłopców niż u dziewczynek. Badacze twierdzą, że u pacjentów cierpiących na ASD zidentyfikowano wiele genów odgrywających rolę w tych zaburzeniach. Jednak dopiero niedawno badacze zaczęli zdobywać wiedzę na temat skutków ich oddziaływania na funkcje neuronów oraz ich interakcji z innymi zmianami genetycznymi. "Genetyczne przyczyny ASD są różnorodne, jednak główna kategoria genów związanych z tymi zaburzeniami jest powiązana z rozwojem i funkcjonowaniem obwodów neuronalnych" - piszą autorzy. "U pacjentów z ASD wielokrotnie obserwowano mutacje genów kodujących cząsteczki adhezyjne komórek synaptycznych oraz białka szkieletowe, takie jak neuroligina (NLGN), neureksyna (NRXN) i SHANK. Te białka odgrywają decydującą rolę w powstawaniu i stabilizowaniu synaps, a także homeostazy synaptycznej. "Kod białek szkieletowych SHANK2 oraz SHANK3 znajduje się w strukturze zwanej gęstością postsynaptyczną (PSD) w synapsach glutamatergicznych. Delecje kodu ProSAP2/SHANK3 w chromosomie 22q13 to jedne z głównych nieprawidłowości genetycznych występujących w zaburzeniach neurorozwojowych, a mutacje kodu ProSAP2/SHANK3 zaobserwowano u pacjentów z ASD, upośledzeniami umysłowymi oraz schizofrenią. Zarówno w przypadku ASD, jak i upośledzeń umysłowych zaobserwowano niedawno również mutacje kodu ProSAP1/SHANK2. Różnice związane z nośnikami tych mutacji widoczne w objawach klinicznych przypisano obecności nadal niescharakteryzowanych, dodatkowych czynników genetycznych, epigenetycznych i/lub środowiskowych". Komentując rolę tych odkryć, przedstawiciel Instytutu Pasteura, Thomas Bourgeron mówi, że podkreślają one znaczenie dysfunkcji genów związanych z funkcjami synaptycznymi w ASD, a także rolę genów modyfikujących, co potwierdza wielokrotną złożoność modelu ASD. Aby zrozumieć złożony schemat dziedziczenia ASD, konieczne będzie dogłębniejsze poznanie tych interakcji genetycznych". W tym badaniu udział wzięli eksperci z Kanady, Finlandii, Francji, Niemiec, Włoch, Holandii, Portugalii, Szwecji oraz Zjednoczonego Królestwa.Więcej informacji: Instytut Pasteura: http://www.pasteur.fr/ip/easysite/pasteur/fr PLoS Genetics: http://www.plosgenetics.org/home.action
Kraje
Kanada, Niemcy, Finlandia, Francja, Włochy, Niderlandy, Portugalia, Szwecja, Zjednoczone Królestwo