Skip to main content
European Commission logo print header

Article Category

Wiadomości
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2023-03-16

Article available in the following languages:

Gen zwiększający plony buraków cukrowych

Europejski zespół naukowców odkrył gen, który potencjalnie może zwiększyć plony buraków cukrowych. Odkrycia, zaprezentowane w czasopiśmie Current Biology, wskazują, że długo poszukiwany gen pośpiechowatości "B" buraka cukrowego może pomóc producentom nasion w zwiększaniu wydaj...

Europejski zespół naukowców odkrył gen, który potencjalnie może zwiększyć plony buraków cukrowych. Odkrycia, zaprezentowane w czasopiśmie Current Biology, wskazują, że długo poszukiwany gen pośpiechowatości "B" buraka cukrowego może pomóc producentom nasion w zwiększaniu wydajności upraw poprzez ograniczenie skażeń obniżających plony, a także posłużyć za wsparcie rolnikom w wysiłkach nad stworzeniem nowych odmian uprawnych większych buraków. Zespół, pracujący pod kierunkiem Uniwersytetu w Kilonii, Niemcy, i Centrum Botaniki w Umeå, Szwecja, ustalił, że gen o nazwie BvBTC1 decyduje o tym czy i kiedy burak zakwitnie. Problem z wczesnym kwitnieniem polega na tym, że wstrzymuje rozwój korzenia buraka, co z kolei zmniejsza globalne plony buraków cukrowych. To kłopot dla rolników. Europejczycy dostrzegają istotną rolę, jaką buraki cukrowe odgrywają w gospodarce. Buraki cukrowe tym różnią się od zbóż, że nasiona, które powstają po kwitnieniu nie są zbierane. Wykorzystywane są jedynie zgrubiałe korzenie bogate w cukier. Burak dziki, którego eksperci uznają za przodka buraka cukrowego, zazwyczaj kwitnie w pierwszym roku rozwoju. W ogóle nie wykształca się korzeń. W odróżnieniu od rodzaju dzikiego, buraki cukrowe wykształcają duży korzeń, który jest zbierany zanim roślina zacznie kwitnąć w drugim roku. Rolnicy w Europie uprawiają najczęściej buraki cukrowe od wiosny do jesieni. Unikają wysiewu nasion przed zimą, ponieważ to spowodowałoby kwitnienie po zimie i wykształcenie jedynie niewielkich korzeni. Niższe temperatury pobudzają roślinę do kwitnienia. "Nie było wątpliwości, że istnieje różnica genetyczna między kwitnącymi wcześnie burakami, występującymi w naturalnym środowisku a udomowionymi burakami cukrowymi, która ma potężne implikacje w kontekście upraw rolnych" - twierdzi Andreas Müller, kierownik badań z Instytutu Hodowli Roślin w Kilonii. "Chcieliśmy sprawdzić, na czym polega ta różnica, w jaki sposób wyewoluowała i czy możemy wykorzystać gen leżący u jej podstaw do kontrolowania kwitnienia, a przez to do zwiększenia produkcji cukru". W toku badań naukowcy wyhodowali tysiące roślin i przebadali ich kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA), aby dokładnie określić lokalizację tak zwanego genu pośpiechowatości. Następnie porównali geny z tej lokalizacji z zestawami genetycznymi innych roślin. "Spodziewaliśmy się odkryć podobny gen, jak w powszechnie analizowanej roślinie Arabidopsis thaliana, ale ku naszemu zaskoczeniu znaleźliśmy całkowicie odmienny" - informuje autor naczelny Pierre Pin, doktorant z Centrum Botaniki w Umeå. "Kolejnym krokiem była weryfikacja funkcji genu w ramach doświadczenia, w którym został on inaktywowany w burakach cukrowych za pomocą inżynierii genetycznej. Rośliny nie zakwitły" - dodaje. "Doświadczenie z kwitnieniem było ostatecznym dowodem na to, że zidentyfikowaliśmy gen pośpiechowatości buraków cukrowych". Wypowiadając się na temat odkryć, profesor Ove Nilsson z Centrum Botaniki w Umeå, stwierdził: "Opisanie genu pośpiechowatości "B", nazywanego teraz BvBTC1, i odkrycie jego kluczowej roli w regulacji kwitnienia, to olbrzymie osiągnięcie zarówno w przemyśle cukrowniczym, jak i w badaniach nad regulacją kwitnienia". Profesor Christian Jung z Kilonii nazwał wyniki przełomowymi, "ponieważ genetyczny mechanizm regulacji kwitnienia buraków cukrowych różni się od wszystkich innych roślin, jakie do tej pory poddano analizie". Pośród innych podmiotów zaangażowanych w badania należy wymienić Instytut Genetyki Molekularnej im. Maxa Plancka (Niemcy), Universitat Pompeu Fabra (Hiszpania), Uniwersytet w Bielefeldzie (Niemcy), KWS SAAT (Niemcy), Syngenta (Francja i Szwecja), SESVanderHave (Belgia), Strube (Niemcy) oraz Rothamsted Research (Wlk. Brytania).Więcej informacji: Uniwersytet w Kilonii: http://www.uni-kiel.de/index-e.shtml Centrum Botaniki w Umeå: http://www.upsc.se/ Current Biology: http://www.cell.com/current-biology/

Kraje

Belgia, Niemcy, Hiszpania, Francja, Szwecja, Zjednoczone Królestwo