Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary

Plastic ceramic films to improve safety of modern nuclear energy

Article Category

Article available in the following languages:

Nowy materiał może sprawić, że energetyka jądrowa stanie się bezpieczniejsza i bardziej ekologiczna

Innowacyjna powłoka nanoceramiczna ma pozwolić na zmniejszenie ryzyka wypadków jądrowych, takich jak katastrofa w japońskiej elektrowni Fukushima-Daiichi w 2011 roku.

11 marca 2011 roku Japonię nawiedziło trzęsienie ziemi o magnitudzie 9 stopni w skali Richtera oraz tsunami, które spowodowało serię poważnych wypadków w elektrowni jądrowej Fukushima-Daiichi. Była to najpoważniejsza katastrofa jądrowa od czasu awarii w Czarnobylu i jedyna, której nadano stopień 7 w międzynarodowej skali zdarzeń jądrowych i radiologicznych (INES). Jedną z przyczyn katastrofy był fakt, że główna koszulka paliwowa reaktora nie była odpowiednio zabezpieczona i w związku z tym uległa katastrofalnemu w skutkach uszkodzeniu podczas trzęsienia ziemi. Aby zapobiec podobnym wypadkom w Europie, w ramach unijnego projektu PLASTICERA powstaje nowa powłoka nanoceramiczna. Rozwiązanie to ma szansę radykalnie zmniejszyć prawdopodobieństwo awarii w konwencjonalnych reaktorach lekkowodnych. Jak tłumaczy koordynator projektu PLASTICERA, Fabio Di Fonzo, energia jądrowa jest jedną z kluczowych skalowalnych technologii, jakimi dysponujemy w walce ze zmianą klimatu. „Jednak zanim będziemy mogli wykorzystać potencjał tej technologii, musimy opracować bezpieczniejsze i bardziej zrównoważone metody produkcji energii jądrowej”, mówi. „Projekt PLASTICERA oznacza duży krok w kierunku osiągnięcia tego celu”. Di Fonzo, technolog i lider grupy z Laboratorium Nanomateriałów dla Energii i Środowiska przy Centrum Nanonauki i Technologii Istituto Italiano di Tecnologia, nadzorował prace Erkki Frankberga, wschodzącej gwiazdy w dziedzinie badań materiałoznawczych i stypendysty działania „Maria Skłodowska-Curie”. Badanie przeprowadzono dzięki wsparciu z działania „Maria Skłodowska-Curie”,

Od koncepcji do realizacji

Rozwiązanie zaproponowane w projekcie PLASTICERA pozostaje koncepcją teoretyczną. Wykorzystuje ono amorficzne cienkie warstwy tlenku do ochrony głównej powłoki pręta paliwowego przed uszkodzeniem w razie wypadku jądrowego. „Nasz pomysł polega na tym, że cienka warstwa tlenku może stanowić wyjątkowe połączenie silnej bariery dyfuzyjnej z możliwością dostosowania się do naprężeń plastycznych wynikających z rozszerzalności cieplnej pręta paliwowego”, wyjaśnia Frankberg. Ta funkcjonalna powłoka powinna następnie znacznie opóźnić rozpoczęcie niekontrolowanej degradacji głównej koszulki paliwowej. „Pozwoliłoby to na szybkie schłodzenie awaryjne i radykalne ograniczenie produkcji wybuchowego gazu wodorowego w reaktorze. Produkcja takiego gazu jest głównym zagrożeniem dla każdej elektrowni jądrowej wykorzystującej wodę jako chłodziwo i pierwiastek (cyrkon) jako powłokę ochronną pręta paliwowego”, dodaje Di Fonzo. Przy wsparciu finansowym ze środków unijnych Di Fonzo i Frankberg mogli podjąć prace nad urzeczywistnieniem tej koncepcji. Wykorzystując szereg przełomowych technologii produkcji materiałów, uczeni rozpoczęli produkcję takich materiałów ceramicznych jak amorficzne tlenki, co było konieczne do zapewnienia plastyczności w niskich temperaturach. Następnie przetestowali właściwości mechaniczne i korozyjne tych materiałów w symulacji reaktora lekkowodnego odzwierciedlającej zarówno normalną pracę, jak i stan awarii.

Prace trwają

Jak twierdzi Di Fonzo, być może naukowcom udało się znaleźć Świętego Graala w dziedzinie materiałoznawstwa: plastyczny, amorficzny materiał ceramiczny, nazywany plastycznym szkłem. „Pomimo tego, że nie znaleźliśmy jeszcze ostatecznego rozwiązania problemów dotyczących reaktorów lekkowodnych, to jednak wykazaliśmy możliwość wytwarzania materiałów nanoceramicznych o niespotykanych dotąd właściwościach mechanicznych, w tym w zakresie plastyczności”, mówi. „Szczególne ważne było wykazanie, że szkła z tlenkiem glinu są plastyczne w warunkach naprężenia, co jest pionierskim osiągnięciem w przypadku materiałów ceramicznych”. Ponieważ jednak tlenek glinu rozpuszcza się w warunkach panujących w reaktorze lekkowodnym, poszukiwania w ramach projektu PLASTICERA wciąż trwają. „Obecnie pracujemy nad innymi nano- i amorficznymi materiałami ceramicznymi o takich samych właściwościach mechanicznych jak tlenek glinu, ale które będą oporne na trudne warunki występujące w reaktorach lekkowodnych”, podsumowuje Frankberg.

Słowa kluczowe

PLASTICERA, energia jądrowa, wypadek jądrowy, katastrofa w elektrowni Fukushim-Daiichi, Czarnobyl, koszulka paliwowa, powłoka nanoceramiczna, reaktor lekkowodny

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania