Sprzątanie oceanów za pomocą inteligentnych robotów W ramach projektu finansowanego ze środków UE wdrażany jest system autonomicznych robotów do usuwania odpadów z powierzchni i dna oceanów. Zmiana klimatu i środowisko © Richard Carey Po sukcesie finansowanego ze środków UE projektu SeaClear, w ramach którego opracowano autonomiczny system robotyczny służący do znajdowania śmieci na dnie oceanu i ich usuwania, uzyskano dalsze finansowanie na kolejny projekt – SeaClear2.0. Badacze uruchomionego w styczniu 2023 roku projektu SeaClear2.0 wykraczają poza innowacje technologiczne, pracują nad holistycznym podejściem do kwestii śmieci w morzach i chcą wspierać społeczności w poszukiwaniu rozwiązań tego problemu. Zdecydowana większość śmieci wyrzucanych do oceanów trafia na dno, a korzystanie z usług nurków do ich usuwania jest kosztowne i może stanowić zagrożenie dla ich życia. Trzy lata po rozpoczęciu projektu i rok przed jego ukończeniem zespołowi projektu SeaClear udało się udowodnić, że roboty są w stanie wyszukiwać, identyfikować i zbierać śmieci z dna morskiego w sposób autonomiczny. Prof. Bart De Schutter z Uniwersytetu Technicznego w Delfcie, koordynującego projekty SeaClear i SeaClear2.0 podaje szczegóły w komunikacie prasowym opublikowanym na stronie internetowej uniwersytetu: „W ramach projektu SeaClear1 zaprojektowano dwa roboty – robota eksploracyjnego, który wykrywa śmieci i odróżnia je od ryb i innych stworzeń, oraz robota zbierającego, który przemieszcza się do miejsca, w którym znajdują się śmieci, a następnie za pomocą chwytaka podnosi je i zbiera do pojemnika”. Nowy, ulepszony system Opierając się na wynikach pierwszego projektu, zespół projektu SeaClear2.0 rozmieści flotę inteligentnych robotów, które nie tylko usuną śmieci z powierzchni wody, ale także będą w stanie zejść głębiej i zebrać cięższe odpady, takie jak opony i betonowe bloki. W skład systemu wejdą drony powietrzne, podwodne łaziki, autonomiczne statki powierzchniowe oraz dostosowane chwytaki robotyczne. Przy tak wielu robotach niezbędna jest odpowiednia koordynacja. „Roboty nie mogą przeszkadzać sobie wzajemnie”, mówi prof. De Schutter. „Urządzenia pracujące pod wodą są połączone przewodami ze statkiem macierzystym, dlatego należy doglądać, aby się nie zaplątały i mogły pokryć całe dno morskie oraz wykryć i zebrać wszystkie śmieci”. Zespół SeaClear2.0 usprawni wykrywanie śmieci przez system robotyczny za pomocą sonaru o wysokiej rozdzielczości oraz czujników elektromagnetycznych i do wykrywania mikroplastiku. Do zbierania większych i cięższych śmieci zostanie opracowany inteligentny, zwrotny chwytak. Trwają także prace nad projektem nowego statku pomocniczego z elastycznymi przegrodami na różne frakcje śmieci. Śmieciami pływającymi na powierzchni będzie zajmował się autonomiczny zespół mobilny przystosowany do pracy w ograniczonych i płytkich strefach. System zostanie przetestowany podczas trzech pełnowymiarowych demonstracji i trzech testów pilotażowych na Morzu Śródziemnym. Oprócz rozwiązań technologicznych zespół projektu SeaClear zamierza skupić się również na działaniach społecznych mających na celu upodmiotowienie i zaangażowanie obywateli. Będą one obejmowały geograficzne opowieści, udostępnienie aplikacji do zgłaszania śmieci z elementami gamifikacji, akcje sprzątania oraz wystawy, konkursy i instalacje artystyczne. Zespół projektu będzie także promował lepsze rozwiązania dotyczące sortowania i recyklingu. Ponadto uczeni będą współpracować z lokalnymi społecznościami, by wypełniać luki w przepisach. Projekt SeaClear (SEarch, identificAtion and Collection of Marine Litter with Autonomous Robots) dobiegnie końca w grudniu 2023 roku. Koniec projektu SeaClear2.0 (Scalable Full-cycle Marine Litter Remediation in the Mediterranean: Robotic and Participatory Solutions) jest planowany na grudzień 2026 roku. Więcej informacji: strona projektu SeaClear Słowa kluczowe SeaClear, SeaClear2.0, śmieci, morskie, ocean, powierzchnia oceanu, dno morza, robot, autonomiczny
