European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-05-21

Catalytic monolith reactor for hydrogen generation from solar water splitting (HYDROSOL)

Article Category

Article available in the following languages:

Woda i słońce — przyszłościowe źródła energii

W projekcie HYDROSOL wykorzystano zaawansowaną produkcję ceramiczną, aby wdrożyć efektywny reaktor monolityczny w kształcie plastra miodu, używany do produkcji wodoru z zastosowaniem energii słonecznej.

Energia icon Energia

Obfitość energii słonecznej jest wykorzystywana już w od kilkudziesięciu lat. Elektrownie słoneczne powstają w wielu regionach Europy Południowej, wykorzystując tę formę energii odnawialnej do celów ogrzewania i wytwarzania elektryczności. Projekt HYDROSOL, mający na celu pełne wykorzystanie potencjału energii słonecznej, koncentruje się na produkcji wodoru — paliwa, którego używanie nie wiąże się z emisją dwutlenku węgla i które można łatwo przechowywać i transportować. Produkcję wodoru oparto na rozkładzie wody na wodór i tlen, reakcji najbardziej korzystnej ze względów ekonomicznych. W trakcie pracy nad projektem konieczne było przezwyciężenie największej bariery technologicznej, mianowicie bardzo wysokich temperatur wymaganych dla zastosowania energii słonecznej podczas reakcji dysocjacji wody. Stosowane wcześniej niższe temperatury pozwalały uzyskać mniej korzystne parametry termodynamiczne. Aby rozwiązać ten problem, zastosowano innowacyjne katalizatory i wdrożono nowy, dwuetapowy proces. W pierwszym etapie następuje aktywacja katalizatora w celu przeprowadzenia dysocjacji wody, w wyniku której powstaje wodór, a w drugim następuje regeneracja tego katalizatora. Podstawowa koncepcja polegała na wykorzystaniu pojedynczego konwertera energii słonecznej dla całego procesu — rozkładu wody i regeneracji katalizatora. W tym celu opracowano odpowiednią strukturę nośną, wykorzystującą odpowiednie ceramiczne (SiC) elementy w kształcie plastrów miodu o odpowiednich parametrach termiczno-mechanicznych. Powstał szereg większych i mniejszych wielokomórkowych monolitów w kształcie plastrów miodu, wytłoczonych w postaci pojedynczych elementów z rekrystalizowanego węglika krzemu (Re-SiC). Elementy te okazały się przydatne do bardzo efektywnej absorpcji skoncentrowanego promieniowania słonecznego i mogą służyć jako nośniki materiału pary redoks. Naczynie stanowiące obudowę reaktora jest wykonane z części odlewanych. Więcej informacji na temat tego projektu można znaleźć pod adresem: http://www.hydrosol-project.org/

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania