Czas na ponowną ocenę reakcji na zanieczyszczenie wód burzowych
Zarządzanie wodami burzowymi staje się coraz ważniejszym zagadnieniem z przyczyn ekonomicznych, społecznych i środowiskowych. Wraz z wodami burzowymi zanieczyszczenia spływają do wód, z których korzystamy w celu zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia. W sensie ekonomicznym płacimy jako podatnicy wysoką cenę, kiedy pojawiają się problemy spowodowane wodami burzowymi. W przypadku nieodpowiedniego zarządzania wodami burzowymi może dojść do zniszczenia własności publicznej i prywatnej wskutek erozji i powodzi. Ten projekt badawczy zrealizowany przez naukowców z Uniwersytetu Middlesex w Londynie w ramach projektu DAYWATER pozwala lepiej zrozumieć wpływ wód burzowych na środowisko naturalne. Może dzięki temu pomóc decydentom przedsięwziąć konieczne środki ostrożności w celu zminimalizowania tych zanieczyszczeń. Opracowano 41-stronicowy raport „Determination of numerical values for the assessment of BMPs” dotyczący ustalenia wartości numerycznych do oceny najlepszych praktyk zarządzania. W raporcie przedstawiono skalę efektywności najlepszych praktyk zarządzania (BMP, Best Management Practice), do których mogą należeć urządzenia zaprojektowane i skonstruowane w celu uwięzienia lub filtracji zanieczyszczeń ze spływających wód lub obniżenia prędkości spływania. Dokonano w nim oceny owych urządzeń, opierając się na testach przeprowadzonych dla różnych rodzajów zanieczyszczeń. Raport opisuje procesy biologiczne, chemiczne i fizyczne mogące pomóc w usuwaniu zanieczyszczeń. Procesy podzielono na mechanizmy bezpośrednie i pośrednie. Do procesów bezpośrednich zaliczono absorpcję, biodegradację, filtrację oraz fotolizę. Procesy pośrednie określono jako zachodzące przed bezpośrednim usuwaniem i zaliczono do nich adsorpcję do zawiesin ciała stałego. Badania wyraźnie wykazały różnice w sposobie, w jaki praktyki BMP reagują na różne rodzaje zanieczyszczeń. Przewidziano, iż najwyższą efektywność w usuwaniu zanieczyszczeń będą miały niecki infiltracyjne oraz sztucznie tworzone tereny podmokłe z przepływem podpowierzchniowym. Osadniki wtórne w testach niezmiennie wykazywały niższą wydajność.
