Techniki stosowane do monitorowania radionuklidów w środowisku publicznym
Radionuklidy mogą wnikać do ciała ludzkiego wieloma różnymi drogami, włączając, lecz nie tylko, wdychanie oraz przewód pokarmowy. Jedynie prowadzenie okresowego monitorowania może zapewnić, by narażenie na promieniowanie z takich źródeł nie stanowiło zagrożenia dla zdrowia ludzkiego. Jest to szczególnie istotne dla członków załóg przemysłu nuklearnego. Podczas realizacji projektu IDEA, w czterech rozmieszczonych na obszarze Europy ośrodkach naukowych, zorganizowano wspólne przedsięwzięcie, mające na celu badanie nowych technik stosowanych w wewnętrznej dozymetrii. Wsparcie finansowe zapewnione zostało z programu Euratom. Wyniki podsumowane zostały przez Instytut Badań Energii Atomowej KFKI, stowarzyszony z Węgierską Akademią Nauk. Jeśli chodzi o monitorowanie in vivo, najlepszym rozwiązaniem do wykrywania emisji fotonów o niskiej energii, takich jak pluton-239 (239Pu), okazało się stosowanie detektorów z germanem o wysokiej czystości (HPGe). Stosowanie detektorów krzemowych pomogło w przezwyciężeniu ograniczeń temperatury. Aby utrzymać koszty na minimalnym poziomie, w przypadkach, gdy wymagania co do rezolucji widmowej mogą być złagodzone, możliwe jest zastosowanie detektorów scyntylacyjnych pracujących z jodkiem sodu aktywowanym przez tal (NaI(TI)). Numeryczne wzorcowanie tych przyrządów jest bardzo zalecane, ponieważ podczas realizacji projektu IDEA zidentyfikowano szereg wyraźnych zalet takiej metody w porównaniu z wzorcowaniem z użyciem fantomów fizycznych. Monitorowanie in vivo może być uzupełnione przez metody badań biologicznych. W tej dziedzinie pojawiła się spektrometria masowa ze wzbudzeniem w indukcyjnie sprzężonej plazmie (ICP-MS), zastępująca starsze techniki zliczania cząstek beta. W ramach projektu IDEA określono wytyczne dla stosowania spektrometrii ICP-MS do pomiarów uranu, toru i innych pierwiastków. Okazało się, że dzięki wykorzystaniu sektora pola ICP-MS o wysokiej rozdzielczości, możliwe było skrócenie czasu i obniżenie kosztów pomiarów, bez utraty dokładności. Takie podejście jest więc zalecane w zastosowaniu do środowisk publicznych.
