Przewidywanie inwazyjności gatunków roślin
Europejscy naukowcy zbadali rośliny inwazyjne i ich ewolucję, tworząc obszerne zbiory danych genetycznych i ekologicznych, na podstawie 10 lat badań prowadzonych w terenie, na obszarze archipelagu Azorów znajdującego się na Północnym Atlantyku, w połowie drogi pomiędzy Europą a Amerykami. W ramach wspieranego przez UE projektu o nazwie „Filogenetyka społeczności oraz ochrona archipelagu oceanicznego: flora Azorów jako studium przypadku” ('Community phylogenetics and conservation on an oceanic archipelago: the flora of the Azores as a case study' - Azores) odtworzono również związki zwane filogenetyką dla wszystkich 796 gatunków roślin występujących na wyspie. Obserwacje ujawniły, że wprowadzane gatunki roślin najczęściej stają się inwazyjne, gdy nie są blisko spokrewnione z innym gatunkami występującymi na danym terenie. Powyższe odkrycia wspierają „hipotezę naturalizacji” ('naturalisation hypothesis') Karola Darwina, opublikowaną w 1859 roku. Darwin twierdził, że nowo wprowadzane, egzotyczne rośliny, które są spokrewnione z roślinami natywnymi dla danego środowiska, są mniej skuteczne niż rośliny, które nie są spokrewnione z roślinami występującymi na danym terenie. Darwin wierzył, że przyczyną powyższego stanu rzeczy był fakt, że nowo wprowadzane rośliny spokrewnione z roślinami natywnymi są narażone na działanie tych samych pasożytów i chorób, które atakują ich natywnych krewnych. Partnerzy uczestniczący w projekcie odkryli, że pokrewieństwo ewolucyjne stanowiło wiarygodny wskaźnik inwazyjności gatunków. Niektóre właściwości ekologiczne, takie jak rozmiar danego gatunku i rozmiar jego nasion, również pozwoliły przewidzieć inwazyjność na Azorach, jednak sytuacja ta nie miała miejsca w innych ekosystemach. W związku z tym, naukowcy sugerują, że inwazje roślin najlepiej przewidywać poprzez ocenę bliskości pokrewieństwa ewolucyjnego. Dzięki pracom prowadzonym przez konsorcjum Azores, możliwe jest obecnie przewidywanie inwazji roślin, a związku z tym rozwiązywanie tego problemu na całym świecie. Dzięki najnowocześniejszym technologiom sekwencjonowania DNA, naukowcy mogą obecnie określić filogenetykę na poziomie gatunków dla wielu ekosystemów na całym świecie, co pomaga określić grupy potencjalnie inwazyjnych roślin. Badania przeprowadzone w ramach projektu Azores pomogą określić, które gatunki roślin stanowią największe zagrożenie, a zatem zapobiec zagrożeniu płynącemu z działalności inwazyjnej we wrażliwych ekosystemach, tym samym pomagając chronić bioróżnorodność.
