Ocena potrzeb w zakresie technologii energetycznych przynosi obopólne korzyści
W protokole z Kioto z 1997 r. ustanowiono ilościowo zobowiązania do ograniczenia lub redukcji emisji gazów cieplarnianych obowiązujące określone kraje uprzemysłowione. Są one określane jako krajowe budżety emisji gazów cieplarnianych lub przyznane uprawnienia do emisji i wyrażane jako procent krajowych poziomów emisji z określonego roku – w większości przypadków roku 1990. Jednak kraje rozwijające się nie mają przyznanych budżetów, a w związku z tym ustanowionych ilościowo zobowiązań. Celem projektu "Potencjał transferu i wdrażania zrównoważonych technologii energetycznych poprzez mechanizm czystego rozwoju oparty na protokole z Kioto" (Enttrans) było określenie, w jaki sposób mechanizm czystego rozwoju (CDM) może zostać wykorzystany na rzecz wsparcia transferu zrównoważonych technologii energetycznych do krajów rozwijających się. Typowy projekt CDM optymalnie obejmuje transfer technologii niskoemisyjnej do kraju rozwijającego się, zgodnie z potrzebami i priorytetami krajowymi, a także transfer poświadczonych redukcji emisji do kraju uprzemysłowionego inwestującego w projekt CDM. Jednakże według dostępnych danych, więcej uwagi skupia sie na transferze oszczędnych jednostek redukcji emisji. Zamierzeniem partnerów projektu Enttrans było przywrócenie równowagi w tej kwestii poprzez dokonanie oceny, w przypadku pięciu potencjalnych krajów goszczących projektu CDM, w jaki sposób wybór technologii mógłby zostać oparty na zapotrzebowaniu na usługi energetyczne i priorytetach krajów rozwijających się. To podejście stanowi obietnicę, że zestaw technologii zidentyfikowanych w ten sposób zarówno uwzględnia potrzeby danego kraju, jak i przyczynia się do redukcji emisji gazów cieplarnianych. Idąc tym śladem, badacze przeanalizowali fazy procesu wdrożenia tych technologii w odpowiednich krajach i zbadali, jak CDM mógłby pomóc w udoskonaleniu rozmaitych aspektów tego procesu. Przykłady obejmują zapewnienie dodatkowych finansowych zwrotów z inwestycji, budowanie dodatkowego kapitału ludzkiego do obsługi i konserwacji technologii, a także pełnienie roli narzędzia demonstracyjnego dla zainteresowanych stron niezaznajomionych jeszcze z danymi technologiami. Rezultatem działań w ramach projektu był obszerny zbiór wyników i wsparcie udzielone na rzecz budowania świadomości w związku z aspektami transferu technologii, a także wkład CDM w zrównoważony rozwój. Co najważniejsze, efektem działań w ramach projektu Enttrans były także dwa specjalne narzędzia wsparcia w zakresie polityki międzynarodowej i podejmowania decyzji. Pierwszym jest ocena potrzeb w zakresie usług energetycznych (ESNA), która ma szerokie zastosowanie w procesie podejmowania decyzji co do przyszłej technologii energetycznej w krajach rozwijających się. Rozwiązanie ESNA podkreśla podejście oparte na uczestnictwie angażujące określone dla danego państwa strony zainteresowane polityką energetyczną i środowiskową oraz procesem podejmowania decyzji. Drugie zaś obejmuje systematyczne przyporządkowywanie fazy procesu wdrażania technologii oraz rynków w krajach objętych analizą przypadku z uwzględnieniem podmiotów rynkowych, właściwych przepisów oraz sprzyjającego środowiska biznesowego. Podejście takie oferuje wgląd w to, które czynniki określone dla danego państwa mogą utrudnić bądź ułatwić transfer technologii. Dane te mogą potencjalnie przynieść korzyści zarówno krajom inwestorom, jak i krajom rozwijającym się, którym oferowane jest wsparcie. Projekt Enttrans podkreślił korzyści realizacji programu zapoznawczego w zakresie ESNA i technologii dla zainteresowanych stron. To umożliwiłoby dokładną ocenę wszystkich możliwości spełnienia zapotrzebowania na technologie niskoemisyjne.
