Wzorce dla kobiet w nauce Kobiety-naukowcy zgromadziły się w ramach sfinansowanej przez UE inicjatywy, by przyjąć rolę wzorców do naśladowania oraz promować udział kobiet w nauce i technologii. Działania podjęte w ramach projektu miały na celu zwiększenie świadomości na poziomie publicznym oraz wywarcie wpływu na rozwój odpowiedniej polityki. Zmiana klimatu i środowisko © Thinkstock Projekt "Ambasadorowie kobiet i nauki – Zastosowanie najlepszych praktyk w celu zwiększenia udziału kobiet w badaniach naukowych" (Pallas Athene) miał na celu pobudzenie uczestnictwa kobiet w dziedzinie nauki i technologii. Cele finansowanego przez UE działania wspomagającego (SSA) opracowano z uwzględnieniem różnych zidentyfikowanych czynników, przyczyniających się do niewystarczającej reprezentacji kobiet na wyższych stanowiskach w organizacjach naukowych. Do tych czynników należą: brak wzorców, zdominowana niemal wyłącznie przez mężczyzn kultura pracy oraz niewystarczające uwzględnienie wymiaru płci w europejskich pracach badawczych. Taka inicjatywa ma kolosalne znaczenie, biorąc pod uwagę fakt, że wnioski o dotacje nie wymagają już przedkładania planu działań z uwzględnieniem płci. Partnerzy projektu Pallas Athene zgromadzili 20 kobiet-naukowców wysokiego szczebla z sześciu ośrodków Stowarzyszenia Helmholtza. Te znakomite badaczki, mianowane ambasadorami, zastosowały szereg najlepszych praktyk, poświęcając swój czas, by występować w charakterze wzorców na rzecz wzmocnienia pozycji kobiet w nauce. Jednym z takich instrumentów, realizowanym przez ośrodek Deutsches Krebsforschungszentrum (DKFZ), był projekt Science Goes Public (SGP). Korzystając z tego narzędzia, ambasadorki przedstawiły publicznie wyniki własnych badań w celu wzbudzenia zainteresowania nauką, szczególnie wśród ludzi młodych. Projekt SGP realizowany był we współpracy ze szkołami, uniwersytetami oraz instytucjami kształcenia nauczycieli. Narzędzie SGP zostało także przyjęte i wielokrotnie wykorzystane przez dwa inne ośrodki. Inne instytuty zrealizowały inicjatywy "physik.begreifen" (DESY), "kidsbits" (IPP) oraz "Kobiety w nauce – nauka dla kobiet" (GSF), które zostały specjalnie opracowane do celów projektu Pallas Athene. Poprzez projekty pomocnicze, takie jak SGP oraz "Grasp Physics", ambasadorki oraz studenci-nauczyciele odegrali zasadniczą rolę we wdrażaniu dydaktyki szkolnictwa wyższego oraz wzmacnianiu rozwoju polityki naukowej w programach nauczania studentów. Projekt uznany został za udany, co przejawiło się większą liczbą kobiet-naukowców zarejestrowanych w sześciu ośrodkach Stowarzyszenia Helmholtza po zakończeniu projektu. Na tym etapie nie wstrzymano jednak wysiłków, jako że dyskusje i wymiana doświadczeń w zakresie równości płci i środków wzmacniania reprezentacji kobiet w dziedzinie badań i technologii nadal trwają i są aktywnie promowane.
