Skuteczność decouplingu w rolnictwie
Decoupling dopłat bezpośrednich w rolnictwie jest uważany za postępową politykę unijną, która usunie zależność pomiędzy dopłatami dla rolników a produkcją określonych artykułów. Pozwoli to rolnikom decydować o tym, jakie zboża chcą posiać lub jakie zwierzęta chcą hodować w oparciu o zapotrzebowanie rynkowe, a nie w zależności od dopłat bezpośrednich, które otrzymują. Dzięki temu rolnicy zyskają więcej swobody na rynku i staną się bardziej konkurencyjni. Finansowany ze środków unijnych projekt Genedec miał na celu ocenę idei decouplingu. Uczestnicy projektu poddali ocenie środowiskowy i socjoekonomiczny wpływ decouplingu na usprawnienie unijnej WPR. W ramach projektu położono szczególny nacisk na ocenę wskaźników środowiskowych związanych z rolnictwem, aby ustosunkować się do wątpliwości natury ekologicznej, wspierając przy tym zasadę wzajemnej zgodności i ogólne cele unijne dotyczące środowiska. W ramach projektu badano możliwy socjoekonomiczny wpływ decouplingu na różne regiony europejskie oraz na łańcuch pokarmowy oparty na programowaniu liniowym lub pozytywnych matematycznych modelach programowania. Badacze i partnerzy współpracujący w ramach projektu opracowali kilka cennych analiz w tym zakresie. Przeanalizowali teoretyczne podstawy decouplingu oraz przebadali reakcje zainteresowanych stron na system wsparcia rolnictwa oparty na decouplingu. Dodatkowo, zespół projektowy poddał analizie modele i narzędzia rolne wykorzystywane do ilościowych ocen cen kalkulacyjnych gruntu, kwot i handlu uprawnieniami. W ramach projektu badano też modele łączące gospodarstwa rolne, rynki i środowisko. Omówiono również przepisy dotyczące europejskiego rolnictwa oraz naglące potrzeby środowiskowe, a także przepisy dotyczące wypłukiwania azotanów. Opracowane sprawozdania, zalecenia i ramy koncepcyjne stworzyły solidny fundament dla dalszego rozwoju WPR.
