Skonsolidowane działania na rzecz ochrony środowiska
Technologie irygacyjne stosowane na terenach byłego ZSRR, w połączeniu z nieodpowiednią polityką rolną i powszechnym używaniem pestycydów, doprowadziły do skażenia chemicznego gleby i osłabienia jej żyzności. W rezultacie spadła wydajność upraw oraz ucierpiała bioróżnorodność i zdrowie ludzkie. Pomimo że dorzecze Syr-darii jest monitorowane przez wiele organizacji, to brak koordynacji działań i funduszy sprawia, że perspektywy poprawy sytuacji są marne. Celem projektu "Koordynacja działań naukowych na rzecz wypracowania wspólnej strategii ochrony środowiska w dorzeczu Syr-darii, w Uzbekistanie i Kazachstanie" (Syr Darya) było skonsolidowanie istotnych informacji i nawiązanie współpracy w zakresie badań dotyczących tego dorzecza. Partnerzy projektu wyrazili opinię, że aby być skuteczne, działania badawcze mające na celu ochronę i zrównoważone zarządzanie różnymi siedliskami muszą być odpowiednio koordynowane. Działania podejmowane w tym zakresie obejmowały między innymi badania nad różnymi obszarami dorzecza. Dotyczyły one na przykład życia zwierząt, geologii, hydrologii i ludności. Badano też poziom świadomości lokalnej społeczności w zakresie zrównoważenia środowiskowego. Na poświęconych projektowi warsztatach określono cztery przeznaczone do badań obszary w Kazachstanie, z których każdy charakteryzuje się innymi warunkami naturalnymi i presją wynikającą z działalności człowieka. W wyniku badań zdefiniowano główne czynniki będące źródłem zagrożeń: zmniejszenie objętości odpływu ze zlewni prowadzące do niedoboru wód irygacyjnych oraz zmniejszenie obszaru gruntów uprawnych wywołane degradacją gleb. Okazało się także, że miejscowe gleby i produkty rolne zaczynają przejawiać oznaki skażenia metalami ciężkimi. Partnerzy projektu Syr Darya podkreślają, że konieczne jest dalsze prowadzenie edukacji ekologicznej w badanych regionach i w całym Kazachstanie. Zaleca się między innymi włączenie edukacji ekologicznej w programy nauczania na wsi, w szkołach ogólnych i na uczelniach wyższych, a także zaangażowanie organizacji pozarządowych, struktur rządowych i podmiotów międzynarodowych. Autorzy proponują, aby zunifikowany system edukacji ekologicznej dla wszystkich grup wiekowych obejmował nowe metody nauczania pochodzące z różnych krajów, ale przystosowane do lokalnej specyfiki ekologicznej.
