Przyjazny środowisku katalizator do celów przemysłowych
Katalizatory to związki, które przyspieszają zachodzenie reakcji chemicznych, nie ulegając zmianie w ich wyniku. Dlatego też mogą być wykorzystywane wielokrotnie. Kataliza utleniająca substratów organicznych stanowi główny obszar badań, zważywszy że utlenianie, zwykle zachodzące za pośrednictwem przejściowego związku metalu z użyciem węglowodorów (związki organiczne) jako wsadu, jest wspólnym etapem produkcji artykułów chemicznych i substancji wysokowartościowych. Kompleksy metali mogą aktywować tlen cząsteczkowy (O2 lub ditlen) do utleniania katalitycznego. Podczas gdy układy żelazowe i miedziowe zostały szeroko zbadane, kompleksy innych metali nie. Badanie zdolności niklu (Ni) do aktywacji tlenu cząsteczkowego oraz katalitycznego potencjału wynikowego związku Ni-O2 w stosunku do substratów organicznych było motywacją do zainicjowania finansowanego przez UE projektu NiO2activation. Naukowcy skoncentrowali się na izolowanym i termicznie stabilnym związku superokso [NiII (beta-diketiminato)(O2)] (LNiO2). LNiO2 wykazuje bezprecedensową aktywność podobną do dioksygenazy w utlenianiu 2,4,6-tri-tert-butylofenolu, przemysłowej substancji chemicznej stosowanej jako dodatek do paliwa, oleju, benzyny lub smaru. Żadne przykłady takiej reakcji nie występują w literaturze i wydaje się ona być specyficzna dla NI, ponieważ związki superoksometalowe na bazie miedzi i kobaltu nie wykazują takiego zachowania. Ponadto naukowcy odkryli, że LNiO2 wchodzi w interakcję z kompleksem żelaza(I), tworząc wysoce reaktywny związek z rdzeniem NiO2Fe wykazującym aktywność mono-oksygenazy. Wyniki projektu NiO2activation wsparły ogromny potencjał utleniający związków Ni-ditlenowych oraz ich konkurencyjność jako przyjazne dla środowiska alternatywy dla związków metali ciężkich, palladu i platyny, do stosowania w istotnych przemysłowo reakcjach katalizy utleniania.
